„Албанската платформа“ ќе ни се гледа како одлична работа за некоја година

Кога минатата недела напишав текст до наслов: „СДСМ и ВМРО немаат решение – доаѓа војна?“, ми се потврди една трагична констатација. Голем дел од нашите сограѓани мразат да читаат, а камо ли да размислуваат. Се фокусираат на наслови, без да ја отворат статијата. Тоа бара многу труд и способност да се концетрираш на читање на текст барем 10-15 минути. Научени се да слушаат некого или некој медиум и тоа да го прераскажуваат како вистина и свое мислење. ТРАГЕДИЈА!

Јас ги разбирам оние кои политика не ги интересира. Секоја си има свои интереси во животот. И мене на пример не ме интересира уметничко лизгање. Ама ич не ми е гајле кој е најдобар на сличуги и што се може да изведе на мразот. Искрено, ни политика не љубам многу и посреќен сум кога можам да пишувам на други теми, но ситуцијава во последниве 2 години не остава многу простор за тоа. Лудилото кое не зафати од бомбите наваму, ме натера да бидам во тек со секое случување кај нас, па и надвор. Тоа не ме прави експерт или аналичар, туку човек кого го интересира вистината. Јас немам политички афинитети, ниту политички идоли, или илузии дека можам сам нешто да променам кај нашиве политичари, но вистината секогаш е мој приоритет. Ако ништо друго, не сакам да ме лажат во животов, посебно не политичари или медиуми.

Политиката по правило се обидува да ја изобличи вистината и да ја релавитизира. Всушност некои дефиниции за вистината ќе кажат дека истата е усогласено мислење (во идеална форма консензус) на мнозинството. Значи, ако сите се сложиме дека небото е зелено, од утре е зелено! И земјата „била рамна“ со векови, но сега е елипсовидна, иако има нови теории на заговор дека всушност е рамна... Како и да е, земјата може да е само рамна или само елипсовидна, не може да е двете! Што значи дека има само една вистина, без разлика на нашиот консензус, кој може да биде спротивен на реалноста. Токму оваа дефиниција на консензус, на усогласено мислење, за вистината е она што медиумите го користат при моделериње на реалноста. Сето ова е олеснето доколку народот пред кој се презентира не сака да размислува. Научен е да му верува на одбраниот медиум во кој на некој начин стекнал доверба и сега секоја информација од таму ја прима како факт, односно вистина. Некогаш за ова допринесува гневот кон одредена ситуација во државата, светот или пак личност/и, партија итн. Па така, ако јас имам негативно мислење за СДСМ или Заев, секоја информација со негативна конотација за наведените ќе ја прифатам како точна, а медиумите кои тоа го објавуваат, како реални и објективни. Секако, во процесот мојот мозок нема да потроши ниту еден џул енергија, бидејќи истиот ќе биде исклучен. Доколку од некој друг медиум добијам спротивна информација, истиот ќе го обојам како про Заев и про СДСМ, а новинарот за платеник. Познато ви изгледа? Освен тоа, информациите од мојот омилен медиум ќе ги прераскажувам како факти и вистина, а овие од другата страна ќе ги исмевам. За дебата секако нема да бидам спремен, затоа што за истата треба мозок и размислување, ама ако сум доволно гласен никој и нема да сака да дебатира со мене.

Пред неколку недели потрошив 10тина коментари со еден читател на мој текст, обидувајќи се да му докажам дека Албанија ја нема признато Македонија под уставно име и секако не успеав. Секој мој аргумент, линк од било кој сајт и до било кој податок, тој го негираше со тоа што ме дескредитираше како платеник на ВМРО ДПМНЕ. Човекот не се ни обиде да ги отвори очите и реши да остане слеп на сите аргументи и факти. Не го интересира реалноста, туку усогласената вистина во неговиот круг. Нешто слично ми се случи и на денот пред изборите, кога на една група луѓе кои отворено кажаа дека ќе гласат за СДСМ, се обидов да им објаснам дека глас за Заев е глас за двојазичност. Не затоа што јас го мразам градоначалникот на Струмица, туку поради тоа што тој тоа отворено го кажа неколку пати. На тоа добив прекор да престанам да ги следам Сител и Курир, иако на луѓево им дадов линк до неколку видеа на ЈуТјуб на кои Заев го кажува токму тоа! Џабе! Имаат видео, имаат очи, уште да сакаат да ги отворат.

Пред нешто повеќе од еден месец читав текст за истражување во областа на медицина, при кое истражувачите дошле до заклучок дека при промена на некој наш став, мозок треба да потроши многу енергија, па затоа често личноста ќе одбие да го направи тоа. Со други зборови, полесно е да продолжиме да веруваме во она што сме верувале, дури и кога потсвесно знаеме дека е лага. Полесно е да ја браниме лагата и да си одбереме круг на луѓе кои веруваат во истата, место да го вклучиме мозокт. Со два збора МРЗЛИВИ СМЕ! Значи кај нас е проблемот. Не е во медиумите, политичките партии, гласноговорниците. Ние одбираме да веруваме во она што сакаме и на оној кој сакаме. Не се криви СДСМ и ВМРО, Заев и Груевски, туку сите оние кои слепо ги следат, без намера да вклучат мозок. Колку повеќе такви има, толку полесно ќе им биде на сегашните и идните политичари да си прават што сакаат.

Ако не ви пречи да бидете во оваа група на луѓе, тоа е ваш избор и јас не ви судам. Доколку ви пречи и сакате да ја знаете вистината, првото нешто што треба да го запомните е дека не е битно кој тоа зборува, туку што збоува. Без разлика колку ви е драга или антипаична личноста на ТВ или во било кој медиум, јавен настап, важни се податоците и аргументите што ги нуди. Ако навивате за СДСМ, не значи дека не треба да ги пратите оние медиуми кои партијата ги бои како провладини, напротив, мора да ги следите и да ги проверите нивните аргументи. Ако медиумот кој е омразен во вашиот круг ви презентира видео на кое Заев од Швајцарија порачува дека ќе исзчезе од рамките на Рамковниот договор и на телевизија во Македонија на прашање на водителот вели дека ќе го смени уставот за да се воведе Албанскиот јазик како втор службен, зарем е битно кој ги чита вестите? Истово важи и ако сте симпатизер на ДПМНЕ, а во однос на „соросовите“ медиуми. Не е важно кој ја финансира Телма, ако на дневник презентираат видео на кое Груевски вели дека ВМРО нема да учествува на прегласувањето во Теарце, а една недела подоцна учествува. Зарем е важно од кого зема плата новинарот во дневникот?

Денеска е 21 век и секоја инфомација е достапна до вас, доколку се потрудите да ја најдете. Ако ги имате сите потребни информации ќе ја знаете и вистината. Тоа е единствениот пат! Нема друг. Доколку го чекате некој друг да ви ја презентира вистината, без да потрошите нималку време на размислување ..... Албанската платформа ќе ви се гледа како одлична работа за некоја година.

Автор: Пацифист

Заев сака, но не може да и даде на Бугарија

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет. Каракачанов е Бугарин кој зборува бугарски јазик признат од целиот свет. Но, етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас. Поважна и посериозна е разликата во нашите светогледи“, напиша вчера премиерот Заев и додаде: Јас работам на доближување на ставовите околу разликите, и знам дека тоа е можно само преку размена на идеи и мислења, а не преку навреди и недолични пораки. Нашите народи очекуваат исчекор кон пријателство, а не говор на омраза. Доста беше омраза!

Не знам од каде да почнам.... Ајде од почетокот. Први Август 2017 година. Денот на потпишување на договорот и изјавата на Заев дека со овој договор Бугарија го „признала“ Македонскиот јазик. Ммммм...НЕ! Единствено место каде се спомнува македонскиот јазик е последниот пасос во кој се вели:
„Потпишан во два оригинални примероци, секој од нив на официјалните јазици на Договорните страни – македонски јазик, согласно Уставот на Република Македонија и бугарски јазик, согласно Уставот на Република Бугарија, при што и двата текста имаат еднаква важност. “
Значи, согласно уставот на Република Македонија, што значи дека јазикот целиот свој легитимитет го влече од уставот, кој е менлива категорија и постои едвај 30тина години. За разлика од уставот, македонскиот јазик е официјален јазик векови наназад. 
Токму догооворот за добрососедство и лагите што тогаш ги ширеше Заев, се јасен аргумент дека премиерот знаел што го очекува и дека и сега знае што следува. 

Следно, „Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“. Јазик не се признава. Јазик  постои и се кодифицира(стандардизира). Тоа што оваа влада постојано повторува дека македонскиот јазик е признат во 1977 година во Атина е само уште лага, со која повторно им се дава оружје на бугарските тврдења дека станува збор за бугарски дијалект. Во 1977 година во Атина со резолуција е усвоена латиничната транскрипција на македонската кирилица. Толку! Не се работи за никакво признавање, затоа што такво нешто не постои! Како тоа некој да ви признае јазик? Кој е тој што го може тоа?

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“, колку и гордо да звучи, нема никакво значење во спорот со Бугарија и Заев го знае тоа. Софија секојдневно повторува дека тие немаат проблем со тоа што ние денеска сме Македонци и зборуваме македонски јазик, туку со нашето минато. На Бугарија во моментов не и гајле дали сме ние Македонци, туку што тоа биле нашите предци. „Македонија и македонскиот народ се творба на Тито. Излажани Бугари, а македонскиот јазик е само дијакт на бугарскиот“. Тоа е ставот на Софија и во ништо не се оспорува со „гордата“ изјава на премиерот. 

„Етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас“. И со оваа реченица Бугарија нема никаков проблем. Како што реков и пред малку, Софија признава дека сега сме различни народи, со различен идентитет. Тие ја сакаат историјата. Тоа многу отворено го кажа нивниот министер, кога рече дека убаво што Заев прифаќа заедничка историја, само уште да признае дека е бугарска. 

„Јас работам на доближување на ставовите околу разликите“. За некој да работи на доближување на ставовите, прво треба да има став, а Заев го нема. Дури и кога личи дека го има, ЛАЖЕ! ЛАЖЕШЕ дека нема да се смени устав со цел да се смени уставното име! ЛАЖЕШЕ дека со „Преспанскиот договор“ е бетониран идентитетот, но ја изгубивме пола историја (историја +традиција +култура+јазик = идентитет). ЛАЖЕШЕ дека со договорот со Бугарија, Софија го „признала“ македонскиот јазик. ЛАЖЕШЕ дека не постои „Тиранска платформа“. ЛАЖЕШЕ дека сме добиле датум за прговори со ЕУ, барем 12 пати. ЛАЖЕШЕ дека има писмени гаранции за почеток на преговори со ЕУ. ЛАЖЕШЕ дека Бугарија во втората светска војна била само администратор во Македонија. ЛАЖЕ и сега! Заев нема став, затоа што тој не се обидува да го реши спорот со Бугарија за доброто на Македонија, туку за свое добро. Во ситуација кога земјава е задолжена над 60% од БДП (високозадолжена земја), по што му е јасно дека повеќе нема да може да се задолжува и многу скоро ќе остане без пари за плати и пензии, единствен спас му се европските фондови. Во ситуација кога Македонија е 7ма по смртност од Корона, а ситуацијата до прва ќе се влошува, Заев знае дека многу скоро (на пролет) ќе мора на избори. По сите порази, на сите полиња, Заев знае дека неговата политичка кариера завршува со тие избори. Но, не е тоа главниот проблем на премиерот. Она што него навистина го плаши е прогонот кој што му следува. При "All in“ има само две можни. Ги собираш сите чипови (успеси) од масата или губиш се, па дури и слободата. 

Заев во моментиве е давеник, налик Груевски пред неколку години. Разликаата е што Груевски бараше спас кај народот (кој го пљачкаше со години), а Заев очекува да му помогнат странци. Она што сеуште не го разбрал е дека, кога ќе ја изгуби довербата кај народот, странците нема да го есапат. Завршено е! Сега дури и да прифати дека до вчера сме биле Бугари, а јазикот ни е препишан од бугарски буквар од 1943 година, никако не може да му понуди гаранција на Борисов дека тој договор ќе биде почитуван од наша страна. При таков договор, диру ни почеток на преговори со ЕУ нема да му донесе победа на изборите, а тоа Софија го знае. Затоа, сега потписот на премиерот не вреди ништо во Бугарија. Од таму и изјавата на Каракачанов дека изјавите на Заев се празни зборови, му требаат дела. Делата Заев не може да ги понуди! Единствено што може да направи е дополнителна штета во односите со Бугарија со уше некој анекс договор, за кој нормално ќе ЛАЖЕ што подразбира. Ова не значи дека давеникот ќе престане да прета и да се бори за воздух и по цена на други жртви, но крајот е блиску, а СДСМ никако не може да го запре. 

По сите понижувања и неуспеси кои како народ ги доживеавме под оваа владејачка гарнитура, добрата вест е дека за неколку месеци ќе заминат во историјата (во онаа црната). Лошата вест, доколку драстично не се променат работите, е дека Мицковски ќе биде новиот премиер. Сегашниот лидер на ДПМНЕ кој не направи ама баш ништо, да го спречи Заев во своите антимакедонски политики, премиерската позиција ќе ја добие на тацна. Слично како што ја доби и претседателската функција во својата партија. ДПМНЕ под лидерство на Мицкоски не доби ниту едни избори, не оствари ниту една победа! Ако толку може како партиски лидер, колку (ич) ќе може како премиер?

Можеби малите партии (од кои се издвојува Левица) ќе можат да го искористат вакумот, но сеуште е рано да зборуваме за премиер кој не е челен на СДСМ или ДПМНЕ. 

Автор: Пацифист

(Фото) Му се слошило на работа, западнал во кома, а брзата помош го однела... ДОМА

На социјалните мрежи во Фејсбук групата "Стари Скопјани" се најде статус каде еден од членовите на истата група раскажа за случка која се случила во неговото семејство.

Имено, неговиот зет за време на работа му се слошило и се онесвестил. Неговите колеги повикале брза помош, но тие наместо веднаш да го хоспитализираат тие го транспортирале само до ДОМА.

"Состојба тогаш: не зборел, не бил при свест, не мрдал не бил контактибилен. Тој е на возраст од 40 години,а работи во близина на ГОБ "8ми Септември", ( па нели требало прво да го однесат на некакво снимање, преглед и сл, па така барем беше во наше време. Од како го донеле дома му ставиле инфузија и си заминале и ја повикале ќерками од работа. Сега мојот зет лежи во КОМА, не сум по таа струка за да знам што му е, но само лежи без никакви знаци. Денес дојдоа еднаш од брзата помош да му сменат инфузија и оставија некое кесе, па ќерками ми напиша на ливче што се треба да купам од аптека, изгледа ќе треба сами да го боцкаме. Понатаму ќе ве известам како ќе течат работите, но еве како се спремни оние од екипата на Филипче да помагаат на болните во време на пандемија."

"Мајко Македонијо" те ранија, те омаловажија, стана безимена

Ех, Македонијо мајко моја, Те ранија, те омаловажија, стана безимена. Станавме затворен логор. Потпишавме капитулација. Останавме затворена ковид држава. Секој ден гледаме луѓе без насмевка, луѓе со маски и тешки мисли “Како да издржиме и месецов?”. Во држава во која се шири вирусот со невидена брзина, каде секојдневно имаме над стотици заболени. Дури некои се спремаат за избори, народот се заразува.

ИЗБОРИ ЌЕ ИМА! Има ли пилот во авионот со име МАКЕДОНИЈА? Економијата ни тоне, здравството колабира, а сиромаштијата влегува во фаза на ЕПИДЕМИЈА.

Здравствените работници со последни сили се борат, десеткуваани, заразени и деградирани. Некои земаат картички, некои не но сите заедно и сложно се борат против невидливиот непријател. Без нивната храброст и пожртвувсност ќе бевме Вухан на Балканот. Со ваков галопирачки развој на вирусот, со ваква неспособна власт, ќе имаме долго, топло и пеколно лето и многу ладна есен и зима. Државата ќе банкротира со колабирано здравство, пандемија на сиромаштија и корона.

Ех.. МАКЕДОНИЈО.

М-р Боби Бојчевски

Популарно