Има два типа на луѓе: едни на кои секогаш им е ладно и други на кои секогаш им е жешко. Јас сум од вторите, па деновиве под клима имам многу време за анализи. Најчесто на мојот живот и потезите кои ме донеле до тука, но понекогаш и анализи на моето опкружување. Кога човек е затворен под клима најмалку 8 саати на ден ни Фројд не му е рамен. Ма у месец дена си го поминав цело детство, пола младост и најактуеланта сегашност. Изанализирав и НБА финале и Европско у фудбал, па ми остана малку време и за политика и светски поредок. Искрено, за ова последново и не треба многу талент. Треба човек само да се тргне од дневни медиуми и да рзмисли, односно да ја погледне големата слика. На неа се пишува.
Еве ќе почнам со терористичкиот напад на аеродромот во Истанбул и завиената во црно Турција. Некогаш големата Османлиска империја, денеска сведена на немоќна Турција. По Украина втората држава која на своја кожа брутално го почуствува почетокот на новата студена војна. Борбата на новиот и стариот светски поредок, најпрво ја уништи Украина. Старите познаници САД и Русија, ја распарчија некогашната Советска република, па сега фронтот се пресели во Сирија, односно Турција. За разлика од официјална Украина, која одбра да биде на страната на западот и не го промени ставот, Ердоган редовно го прави токму тоа. Невешто обидувајќи се да процени кој ќе биде победникот во најголемиот светски судир, претседателот на Турција често ја менува страната. Најпрво потпиша изградба за нафтовод со кој Русија би го зголемила своето влијание во Европа, но му се случу „Турска пролет“. Некако го издржи тоа, но не можеше да одолее на бесплатната нафта на ИСИС која му ја понуди САД, па смени страна и сруши руски авион. На ова следуваа санкции од Русија и по некоја бомба на границата со Сирија. Секако не изостана и дополнителен притисок од САД. Знаете, никој не ви дава нафта, односо пари за џабе. Малку е еден руски авион за толку нафта. Ердоган не сакаше да го испорача она што се бараше од него, па се извини на Русија и реши повторно да се гради нафотводот и тогаш БАМ!!!! 2 бомби на аеродром во Истанбул и над 50 мртви невини граѓани. Секако зад нападите стои ИСИС, а кој друг? Зарем ЦИА да се потпише? Всушност ИСИС е створена токму за тоа. Идеална креација на Империјата од преку океанот. Терористичка организација без држава со која токму САД се во војна. Кого да нападне сега Турција? Како да се одмазди? Кого нападна Франција пред некој месец? Или Белгија? Освен невини жртви и страв од нови напади, ИСИС креира и чувство на немоќ кај нападнатата држава. Чувството на колетарелна штета не се сведува само на загинатите, туку на цела држава. Токму тоа е Турција, колатерална штета во војната за престолот на САД и Русија.
Ако една држава голема колку Турција или Украина, Франција се само колатерална штета во новата студена војна, што сме ние 2 милиони? Всушност бројката на населението е неважна. Сеедно им е и на двете страни колку луѓе ќе страдаат. Важна е само територијата. Да, нашата е неспоредливо помала од онаа на Турција, но сепак постои, што значи треба да се освои. Да бидеме реални, Македонија е освоена уште во деведесетите. 26 години слушаме дека немаме друга опција освен ЕУ и НАТО, што значи ние веќе потпишавме од чија страна сме и не менуваме став, барем засега. Реалноста вели и дека сме немале шанса за такво нешто, бидејќи Путин освен што не спомнал на 2-3 пати, воопшто не покажува интерес за ова парче земја. Да, пред една недела во Русија се потпишал некаков договор за „Неутрален Балкан“ каде како потписник се јавува партијата на Путин, но од македонска страна нема легитиен преставник. Сето тоа е само провокација до САД од страна на Русија и ништо повеќе. Провокација што нас може скапо да не чини. Сепак, овој пат САД не наседна, туку продолжи со својот план за рушење на оваа влада во Македонија. Добрата вест е што кај нас нема да има терористички напади, ниту бомбардирање, бидејќи ние многу одамна си ја продадовме кожата, па сега на САД не им се потребни жртви. На 12ти Јули во Скопје доаѓа Нуланд. Официјално Секратар за Европа и Евроазија, неофицијално таа е Кралица на Европа. Каде и да се појави Викторија, следуваат големи промени. Последен пат кога беше на гости во Македонија, лидерите на најголемите политички партии во Македонија потпишаа противуставен договор во „Пржино“. На 12ти Јули истите тие „лидери“ ќе се договорат да се отвори одел во кривичниот суд, специјален суд, кој ќе работи само на обвинениета изнесени од специјалнот јавно обвинителство. За да биде сигурна во желбата за соработка од ВМРО, Нуланд уште пред да дојде во Македонија на државата и скрати 27 милиони од ИПА европските фондови. Потег со кој јасно кажа дека САД преку ЕУ се спремни да не остават без пари за плати и пензии, доколку ВМРО не им се покори. Ова го остава Груевски без избор, па за неколку дена владејачката партија ќе се сложи на „Специјален суд“, иако знае дека овој суд ќе значи крај за врвот на ВМРО. Токму тоа е целта на САД, рушење на раководството на владејачката партија во Македонија. Понесени од подршката кај народот, Груевски и најблиските соработници помислија дека можат да решаваат во кој правец ќе се движи Македонија и погрешија. Иако навидум легитимна, нивната концепција е премногу наивна. Џабе е подршката на народот, кога државата е зависна од економска и воена подршка од НАТО и ЕУ, односно САД. Да, ЕУ е во распад, а НАТО повеќе нема јасна задача и реално не треба да постои, но ние како држава немаме сила, ниту моќен сојузник да го дочекаме крајот на Империјата. Знаејќи го сето ова, Груевски требаше да знае дека и мечот во Киншаса, меѓу Али и Фореман бил наместен. Џабе ја чека 15тата рунда и силниот финиш. Се е веќе решено и тоа многу одамна пред мечот да започне.
Во кратки црти, ВМРО ќе добие ново раководство кое ќе организира избори, на кои убедливо ќе победи. Новиот премиер, ќе биде по вкусот на Нуланд, а како награда за послушност ќе добие право да го упаси Заев, чија улога во Македонија и онака ќе биде завршена. Македонија навидум ќе има избори на кои народот бира лидери и насока, но како и секаде во светот, сега и во историјата, на власт ќе биде Имепријата. Всушност, човештвото секогаш функционирало така, моќна империја и послушници во кои животот е во ред и делува дека народот решава за нешто и ситни противници на светскиот поредок, каде животот е пекол, а правото за избор небитно, бидејќи изборот не постои. Се до падот на империјата и појавување на нова, а тогаш се од почеток.
Автор: Пацифист
