Депресијата на мојата генерација

И сега што? Прашање кое секојдневно се поставува. Или што утре, задутре, догодина... Ќе биде ли подобро? Ќе биде ли полесно? Ќе биде ли воопшто... Оптеретени сме до максимум. Секој ден, секаде, за никаде...

Денес сме сите образовани. Стручњаци...Експерти за се, од игла до локомотива... Се си знаеме бре...најдобри сме! А пак секојдневно и со години си ја кркаме суровата реалност, како поп-алва или оџа-баклава. Се срамиме да си признаеме дека ја утнавме работата... Тонеме самите во себе. Вредностите одамна се изгубени, како и нашата генерација... А можеше поинаку..., секако дека можеше, а и мораше!

Завршивме факултети, магистриравме, докториравме...Наоружани сме со знаење до заби. И? Работа немаме, или имаме...онаа за 300 евра. Си работиме бе...приватно...со вујче, копаме бунари...Што работиме бре? Дома дреме генерацијава...будна до 5, спие до 2...и така секој ден! Без работна навика, без волја, без идеја... А фино не советуваат...да го направиме првиот чекор...да измислиме топла вода...да станеме Стив Џобс, Бил Гејтс... Ама слабо нешто... Чекаме од родителите решение, а тие немоќно ги шират рамениците. Па што да ти прават бре? Ќе платат струја, парно и бензин и ќе им остане за семки... Сакаме да се осамостоиме да формираме семејство...ама како? Со 300 евра плата и 1100 евра квадрат? Епа ако си мангуп купи стан... Или да..., ќе живееме повторно сите заедно, како во некои други времиња...или никогаш не сме ги поминале тие времиња? Ама први сме во Европа, трети во свет...не знам за што беше...абе најдобри сме...барем така чув на телевизија...

Станавме зависници, вистински. Зависници од дрога, алкохол, компјутери, телефони... Децата веќе не растат во паркот пред зграда...тие растат пред компјутер со некои насилно нереални животни, со пукање, порно филмови... Мајките веќе не ги викаат за ручек од тераса, туку им ѕвонат на мобилните телефони... Нема веќе џамлии, жмурка, фудбал, баскет...нема, децата станаа дигитализирани идиоти...

А ние? Нашата генерација? Онаа што требаше да ја издигне оваа држава... Онаа што требаше да направи квалитативна промена? Онаа што требаше да ги смени лошите навики? Што направивме ние? Ништо... Се претопивме во минатите генерации, потонавме со нив, нема никаква промена... Станавме робови...вистински робови... Без идеја, без иницијатива, без бунтовност, без мадиња... Станавме политички заморчиња и потрчковци на богатите газди...Си ја продадовме младоста, духот, енергијата... Седиме по кафани пиеме ракија со мешана и правиме муабет за историја, за патриоти, за предавници, за рекетари, за кој колку украл, за кој каква кола земал на лизинг а има 30 и живее во гарсоњера со баба му дедо му и родителите... А што прави нашата генерација од Европа? Не знам, немам доволно да одам да видам... Или имам? Не, со 300 евра не се оди во Лондон, Париз, Мадрид, Минхен... Или се оди? Со паштета, патлиџан, ајвар и цигари од дома... Не, така ич не одам! Ама бев јас всушност... Европска тура, 18 дена, 10 во автобус...испотен, леплив, смрдлив... Абе браќа и сестри со 500 евра не можеш да ја видиш цела Европа... Ама, боље ишта него ништа...

И? Како од утре? По старо...бајато, веќе видено... Се правиме глупи со сила...или сме? Не се спротиставуваме, на никого, за ништо! Главата во песок и шибај. Нит сум видел, нит сум чул... Ќути ќе те разберат! Не ќутам! Нека ме разберат, нека знаат дека не чини. Лошо е! Сакам да биде подобро! Сакам да се цени мојот труд, сакам да се цени моето образование, сакам да се цени мојот интелект, сакам да се цени мојата држава, сакам да се цени добра музика, филм, книга, сакам да се цени она што вистински вреди... Ок е дечко, ќе биде... Кога? Никој не знае... Некој ден... "Па на вас е сега редот, еве вие бидете паметни па оправете ја државава..." -Епа баш би сакале, ама не можеме... Залепени ви се задниците...Кора имаат фатено, не мрдате бе брат... Ама сам кој си оди? Дур има овци ќе има волна! Додека мојата генерација спие...многу лоши работи се случуваат додека мојата грнерација спие!

Лупање во гради? Јачање? Солун е наш Атина ќе ја делиме? Мртов шиптар добар шиптар? Лош филм момци... Очајно лош филм! Обично доаѓа кога нема идеи, кога нема решенија...а нема! Не се другите криви за сопствената неспособност! Нацинализмот, самобендисаноста, од нас почнал светот...ЛОШ ФИЛМ! Разбудете се! Не врви, не иде... Или иде? Па...за одвлекување на вниманието од катастрофалната реалност...и криминално богатење на поединци...е за тоа иде... И не возат и не возат и не возат на тој филм...а ние? Ние спиеме...мојата генерација спие! Лизни ваму, лизни таму...може ќе те вработат...може ќе лапаш 300... Ама такви времиња се дојдени...Се се менува...ама требаат мадиња...ги имаме? Јок!

Шпански па хрватски па турски...серии нормало! А квиз? А документарец? А дебата? Што ќе ни е...Си лапаме султани и пиштолџии секој ден! Башка имаш Миленко, Јанко, Латас...е они знаат стварно се! Они ти се како мајка и татко! Имаш и "пинк" имаш и "пајнер" имаш и наша копија на пинк и пајнер... Имаш и деца кои на памет го знаат новиот албум на Аца Лукас, идол им е Кеба, доживуваат емотивна екстаза на "муштулук" "београд"... Но нели, за вкусови не се збори...ама јас си зборам, таков сум, тоа не може да ми го одземете...или може? А....да, ќе заборавев, има и други деца..."различни"... Не разбрани од средината, општеството... Черга систем... Црни маички, долги коси, пирсче, стартка, лоша хигиена... Никој не ги разбира...они се кул разбираш, во друга димензија... Депресии драги мои...депресии!

И сега сум хејтер, така? Ништо не ми чини... Епа не ми чини! Што да правам кога "разумен компромис е разумен компромис" или така нешто...Пораснав со тоа срање! Доста веќе, ми се повраќа!

Значи ли тоа дека ќе лапам 300 и ќе се тргнам на страна (како мојата депресивна грнерација)?

Не! Нема да ме фатите на кондиција! Мора да го смениме филмот!

Не си одам од тука бе! Не одам...не земам пасош од друга држава...не ја продавам душата! Тука сакам филмот да успее, да биде добар...Тука да растам деца...Во мојата земја...ама визионерска, прогресивна...Свој на своето! Ова парче земја не е добиено на поклон...за него се гинело...со генерации! И нема потреба некој да ми кажува кој сум и што сум...кои ми се корените...си ги знам јас корените! Не ми продавајте реклами, јас не живеам во телевизор! Дај те ми перспектива... Овозможете ми да живеам како мојата генерација во Европа! Ослободете ме! Ама слободата не се поклонува...за слобода треба борба! Јас сум спремен за борба...а вие моја генерацијо? Се гледаме таму...во првите редови...за подобро утре, зошто немаме резервна татковина...барем не јас...

Автор: Урош Милошевски

Текстот е оригинално објавен на Факултети.мк

Заев сака, но не може да и даде на Бугарија

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет. Каракачанов е Бугарин кој зборува бугарски јазик признат од целиот свет. Но, етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас. Поважна и посериозна е разликата во нашите светогледи“, напиша вчера премиерот Заев и додаде: Јас работам на доближување на ставовите околу разликите, и знам дека тоа е можно само преку размена на идеи и мислења, а не преку навреди и недолични пораки. Нашите народи очекуваат исчекор кон пријателство, а не говор на омраза. Доста беше омраза!

Не знам од каде да почнам.... Ајде од почетокот. Први Август 2017 година. Денот на потпишување на договорот и изјавата на Заев дека со овој договор Бугарија го „признала“ Македонскиот јазик. Ммммм...НЕ! Единствено место каде се спомнува македонскиот јазик е последниот пасос во кој се вели:
„Потпишан во два оригинални примероци, секој од нив на официјалните јазици на Договорните страни – македонски јазик, согласно Уставот на Република Македонија и бугарски јазик, согласно Уставот на Република Бугарија, при што и двата текста имаат еднаква важност. “
Значи, согласно уставот на Република Македонија, што значи дека јазикот целиот свој легитимитет го влече од уставот, кој е менлива категорија и постои едвај 30тина години. За разлика од уставот, македонскиот јазик е официјален јазик векови наназад. 
Токму догооворот за добрососедство и лагите што тогаш ги ширеше Заев, се јасен аргумент дека премиерот знаел што го очекува и дека и сега знае што следува. 

Следно, „Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“. Јазик не се признава. Јазик  постои и се кодифицира(стандардизира). Тоа што оваа влада постојано повторува дека македонскиот јазик е признат во 1977 година во Атина е само уште лага, со која повторно им се дава оружје на бугарските тврдења дека станува збор за бугарски дијалект. Во 1977 година во Атина со резолуција е усвоена латиничната транскрипција на македонската кирилица. Толку! Не се работи за никакво признавање, затоа што такво нешто не постои! Како тоа некој да ви признае јазик? Кој е тој што го може тоа?

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“, колку и гордо да звучи, нема никакво значење во спорот со Бугарија и Заев го знае тоа. Софија секојдневно повторува дека тие немаат проблем со тоа што ние денеска сме Македонци и зборуваме македонски јазик, туку со нашето минато. На Бугарија во моментов не и гајле дали сме ние Македонци, туку што тоа биле нашите предци. „Македонија и македонскиот народ се творба на Тито. Излажани Бугари, а македонскиот јазик е само дијакт на бугарскиот“. Тоа е ставот на Софија и во ништо не се оспорува со „гордата“ изјава на премиерот. 

„Етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас“. И со оваа реченица Бугарија нема никаков проблем. Како што реков и пред малку, Софија признава дека сега сме различни народи, со различен идентитет. Тие ја сакаат историјата. Тоа многу отворено го кажа нивниот министер, кога рече дека убаво што Заев прифаќа заедничка историја, само уште да признае дека е бугарска. 

„Јас работам на доближување на ставовите околу разликите“. За некој да работи на доближување на ставовите, прво треба да има став, а Заев го нема. Дури и кога личи дека го има, ЛАЖЕ! ЛАЖЕШЕ дека нема да се смени устав со цел да се смени уставното име! ЛАЖЕШЕ дека со „Преспанскиот договор“ е бетониран идентитетот, но ја изгубивме пола историја (историја +традиција +култура+јазик = идентитет). ЛАЖЕШЕ дека со договорот со Бугарија, Софија го „признала“ македонскиот јазик. ЛАЖЕШЕ дека не постои „Тиранска платформа“. ЛАЖЕШЕ дека сме добиле датум за прговори со ЕУ, барем 12 пати. ЛАЖЕШЕ дека има писмени гаранции за почеток на преговори со ЕУ. ЛАЖЕШЕ дека Бугарија во втората светска војна била само администратор во Македонија. ЛАЖЕ и сега! Заев нема став, затоа што тој не се обидува да го реши спорот со Бугарија за доброто на Македонија, туку за свое добро. Во ситуација кога земјава е задолжена над 60% од БДП (високозадолжена земја), по што му е јасно дека повеќе нема да може да се задолжува и многу скоро ќе остане без пари за плати и пензии, единствен спас му се европските фондови. Во ситуација кога Македонија е 7ма по смртност од Корона, а ситуацијата до прва ќе се влошува, Заев знае дека многу скоро (на пролет) ќе мора на избори. По сите порази, на сите полиња, Заев знае дека неговата политичка кариера завршува со тие избори. Но, не е тоа главниот проблем на премиерот. Она што него навистина го плаши е прогонот кој што му следува. При "All in“ има само две можни. Ги собираш сите чипови (успеси) од масата или губиш се, па дури и слободата. 

Заев во моментиве е давеник, налик Груевски пред неколку години. Разликаата е што Груевски бараше спас кај народот (кој го пљачкаше со години), а Заев очекува да му помогнат странци. Она што сеуште не го разбрал е дека, кога ќе ја изгуби довербата кај народот, странците нема да го есапат. Завршено е! Сега дури и да прифати дека до вчера сме биле Бугари, а јазикот ни е препишан од бугарски буквар од 1943 година, никако не може да му понуди гаранција на Борисов дека тој договор ќе биде почитуван од наша страна. При таков договор, диру ни почеток на преговори со ЕУ нема да му донесе победа на изборите, а тоа Софија го знае. Затоа, сега потписот на премиерот не вреди ништо во Бугарија. Од таму и изјавата на Каракачанов дека изјавите на Заев се празни зборови, му требаат дела. Делата Заев не може да ги понуди! Единствено што може да направи е дополнителна штета во односите со Бугарија со уше некој анекс договор, за кој нормално ќе ЛАЖЕ што подразбира. Ова не значи дека давеникот ќе престане да прета и да се бори за воздух и по цена на други жртви, но крајот е блиску, а СДСМ никако не може да го запре. 

По сите понижувања и неуспеси кои како народ ги доживеавме под оваа владејачка гарнитура, добрата вест е дека за неколку месеци ќе заминат во историјата (во онаа црната). Лошата вест, доколку драстично не се променат работите, е дека Мицковски ќе биде новиот премиер. Сегашниот лидер на ДПМНЕ кој не направи ама баш ништо, да го спречи Заев во своите антимакедонски политики, премиерската позиција ќе ја добие на тацна. Слично како што ја доби и претседателската функција во својата партија. ДПМНЕ под лидерство на Мицкоски не доби ниту едни избори, не оствари ниту една победа! Ако толку може како партиски лидер, колку (ич) ќе може како премиер?

Можеби малите партии (од кои се издвојува Левица) ќе можат да го искористат вакумот, но сеуште е рано да зборуваме за премиер кој не е челен на СДСМ или ДПМНЕ. 

Автор: Пацифист

(Фото) Му се слошило на работа, западнал во кома, а брзата помош го однела... ДОМА

На социјалните мрежи во Фејсбук групата "Стари Скопјани" се најде статус каде еден од членовите на истата група раскажа за случка која се случила во неговото семејство.

Имено, неговиот зет за време на работа му се слошило и се онесвестил. Неговите колеги повикале брза помош, но тие наместо веднаш да го хоспитализираат тие го транспортирале само до ДОМА.

"Состојба тогаш: не зборел, не бил при свест, не мрдал не бил контактибилен. Тој е на возраст од 40 години,а работи во близина на ГОБ "8ми Септември", ( па нели требало прво да го однесат на некакво снимање, преглед и сл, па така барем беше во наше време. Од како го донеле дома му ставиле инфузија и си заминале и ја повикале ќерками од работа. Сега мојот зет лежи во КОМА, не сум по таа струка за да знам што му е, но само лежи без никакви знаци. Денес дојдоа еднаш од брзата помош да му сменат инфузија и оставија некое кесе, па ќерками ми напиша на ливче што се треба да купам од аптека, изгледа ќе треба сами да го боцкаме. Понатаму ќе ве известам како ќе течат работите, но еве како се спремни оние од екипата на Филипче да помагаат на болните во време на пандемија."

"Мајко Македонијо" те ранија, те омаловажија, стана безимена

Ех, Македонијо мајко моја, Те ранија, те омаловажија, стана безимена. Станавме затворен логор. Потпишавме капитулација. Останавме затворена ковид држава. Секој ден гледаме луѓе без насмевка, луѓе со маски и тешки мисли “Како да издржиме и месецов?”. Во држава во која се шири вирусот со невидена брзина, каде секојдневно имаме над стотици заболени. Дури некои се спремаат за избори, народот се заразува.

ИЗБОРИ ЌЕ ИМА! Има ли пилот во авионот со име МАКЕДОНИЈА? Економијата ни тоне, здравството колабира, а сиромаштијата влегува во фаза на ЕПИДЕМИЈА.

Здравствените работници со последни сили се борат, десеткуваани, заразени и деградирани. Некои земаат картички, некои не но сите заедно и сложно се борат против невидливиот непријател. Без нивната храброст и пожртвувсност ќе бевме Вухан на Балканот. Со ваков галопирачки развој на вирусот, со ваква неспособна власт, ќе имаме долго, топло и пеколно лето и многу ладна есен и зима. Државата ќе банкротира со колабирано здравство, пандемија на сиромаштија и корона.

Ех.. МАКЕДОНИЈО.

М-р Боби Бојчевски

Популарно