КОНЕЧНО: Кого подржаа најголемиот број Македонци?

19 Мај 2015 година, 60то издание на Евросонг. Натпревар за најдобра песна во Европа, културна манифестација или политички кич, или можеби геј парада... оваа година нам ни е неважно. Иако испратиме одличен пејач и солидна песна, Македонија денеска не зборува за Евровизија. Додека другите го сфатија светот како поле за културен натпревар на нардоите, ние решивме дека е време уште еднаш да се поделиме и да му покажаме на светот како изгледа тоа.

maso(1)

Два политички митинга во два дена. Две големи толпи на народ со потполно контрасни ставови на улица. Две различни идеологии, погледи на иднината, сегашноста, а посебно минатото. Два митинга и еден куп луѓе кои од петни жили се обидуваат да покажат дека на „нивниот митинг“ имало повеќе народ. Дека токму нивниот собир бил ПРАВИОТ народ. Некои (Пендаровски) отидоа до таму што присутните на соседниот митинг ги нарекоа овци, но се работи за поединец кој сериозно ја промашил професијата, а мама и тато биле многу зафатени, па немале време да го воспитаат малиот „професор“ на кој не му е прв пат да ги навреди сите оние кои не размислуваат како него. Но и тоа помина, па дојде време на шатори и кампови на улица. Мислев дека само деца (средношколците) го можат тоа, но пак ја потценив исполитизираната глава и желбата за власт.

Уставно загарантирано право на секој од нас е правото на протест и тука нема ништо спорно. Уставно право исто така е правото за политичка определба. Значи уставот на секој од нас му дозволи присуство на едниот или/и другиот митинг. Да го искаже својот став, да даде подршка на своите и критика на другата страна. Сето тоа е во ред, но што е сега со камповите? Уставот и тука ги штити демонстрантите, но дали сега ние останатите сме жртви на нивната „демократија“? Не зборувам тука за затворената улица или „заземениот“ парк, туку за тоа што и двата кампа се обидуваат на сите нас да ни го одземат нашето уставно право на слободен избор.

1. Ќе почнам со СДСМ, само затоа што тие први монтираа шатори. Причината за кампот на Илинденска е барањето за оставка на Премиерот Никола Грувски и Владата на Р. Македонија. Овие 50тина луѓе, кои никој не ги избра, ниту гласаше, решија дека е време Никола Грувски да си даде оставка. Тие пред Владата дојдоа со свои барања кои го рушат уставниот поредок во Македонија. Тие не бараат избори, туку на сила, на улица пад на Владата, а со тоа ни го одземаат на нас останатите уставното право за избори на кои ние ќе го дадеме својот глас. Овие 50 тина луѓе бараат оставка на Влада изгласана од повеќе од 500.000 луѓе!!!

2. ВМРО и шаторите во „Жена парк“ за подршка на собранието. 25 години собранието во Македонија не било подржано со шатори, па ништо не му фали. Ја разбравме поентата на митингот на владеачката партија. Целта беше да се покаже дека има задоволен народ од Никола Груевски и соработниците. Реално ВМРО тоа го покажува на избори веќе 9 години, но противникот овој пат сакаше да одмери сила на улица, па Груевски ја прифати играта. Но, и ВМРО го следи својот противник онаму каде не треба. Оние 50тина шатори во паркот спроти собранието се ставаат себе пред народот, пред сите нас кои на избори даваме легитимитет и заштита на собранието на Р. Македонија. И овие 50тина „заштитници“ никој не ги избра или гласаше, па затоа и тие на свој начин го рушат уставниот поредок.

Два дена и два митинга. Се изнаслушавме бројки навреди, теории на заговори, ветувања, блефови, но никој не го спомна рушењето на уставниот поредок, а тоа е најважно. Ако само еднаш ги заобиколиме принципите на демократијата, таа никогаш повеќе нема да владее во Македонија. Држава се гради на права загарантирани од устав, а едно од нив правото на самоопределување на демократски избори. Јас моето не го дадов на оние 200.000 луѓе собрани на двата митинга. Ниту едните ниту другите немаат право да се повикаат на мојот глас, а најмалку оние кои останаа во шаторите! 200.000 луѓе е огромна бројка во Македонија, но гласачкиот список е многу поголем. Затоа овие камперите немаат легитимитет да бараат нешто за што решава цела Македонија.

Ако 50 шатори успеат да ја бутнат или спасат Владата, зарем тоа нема да се повторува секој месец? Ако власт се својува со 100.000 луѓе на улица (во најдобар случај толку имаше и на двата митинга), тогаш се што треба да направите за да добиете власт во Македонија е да ја викнете Цеца на својот митинг!  Тоа е демократијата за која зборуваат „експертите “ на едните или другите?

200.000 луѓе беа на улица за подршка на својата политичка опција, но 1.800.000 не беа. Бројте како сакате НИЕ СМЕ ПОВЕЌЕ! Тоа се вистинските бројки! Ние решаваме. НИЕ СМЕ МАКЕДОНИЈА!!!!

П.С. Со среќа Даниел!

Автор: Пацифист

Заев сака, но не може да и даде на Бугарија

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет. Каракачанов е Бугарин кој зборува бугарски јазик признат од целиот свет. Но, етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас. Поважна и посериозна е разликата во нашите светогледи“, напиша вчера премиерот Заев и додаде: Јас работам на доближување на ставовите околу разликите, и знам дека тоа е можно само преку размена на идеи и мислења, а не преку навреди и недолични пораки. Нашите народи очекуваат исчекор кон пријателство, а не говор на омраза. Доста беше омраза!

Не знам од каде да почнам.... Ајде од почетокот. Први Август 2017 година. Денот на потпишување на договорот и изјавата на Заев дека со овој договор Бугарија го „признала“ Македонскиот јазик. Ммммм...НЕ! Единствено место каде се спомнува македонскиот јазик е последниот пасос во кој се вели:
„Потпишан во два оригинални примероци, секој од нив на официјалните јазици на Договорните страни – македонски јазик, согласно Уставот на Република Македонија и бугарски јазик, согласно Уставот на Република Бугарија, при што и двата текста имаат еднаква важност. “
Значи, согласно уставот на Република Македонија, што значи дека јазикот целиот свој легитимитет го влече од уставот, кој е менлива категорија и постои едвај 30тина години. За разлика од уставот, македонскиот јазик е официјален јазик векови наназад. 
Токму догооворот за добрососедство и лагите што тогаш ги ширеше Заев, се јасен аргумент дека премиерот знаел што го очекува и дека и сега знае што следува. 

Следно, „Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“. Јазик не се признава. Јазик  постои и се кодифицира(стандардизира). Тоа што оваа влада постојано повторува дека македонскиот јазик е признат во 1977 година во Атина е само уште лага, со која повторно им се дава оружје на бугарските тврдења дека станува збор за бугарски дијалект. Во 1977 година во Атина со резолуција е усвоена латиничната транскрипција на македонската кирилица. Толку! Не се работи за никакво признавање, затоа што такво нешто не постои! Како тоа некој да ви признае јазик? Кој е тој што го може тоа?

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“, колку и гордо да звучи, нема никакво значење во спорот со Бугарија и Заев го знае тоа. Софија секојдневно повторува дека тие немаат проблем со тоа што ние денеска сме Македонци и зборуваме македонски јазик, туку со нашето минато. На Бугарија во моментов не и гајле дали сме ние Македонци, туку што тоа биле нашите предци. „Македонија и македонскиот народ се творба на Тито. Излажани Бугари, а македонскиот јазик е само дијакт на бугарскиот“. Тоа е ставот на Софија и во ништо не се оспорува со „гордата“ изјава на премиерот. 

„Етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас“. И со оваа реченица Бугарија нема никаков проблем. Како што реков и пред малку, Софија признава дека сега сме различни народи, со различен идентитет. Тие ја сакаат историјата. Тоа многу отворено го кажа нивниот министер, кога рече дека убаво што Заев прифаќа заедничка историја, само уште да признае дека е бугарска. 

„Јас работам на доближување на ставовите околу разликите“. За некој да работи на доближување на ставовите, прво треба да има став, а Заев го нема. Дури и кога личи дека го има, ЛАЖЕ! ЛАЖЕШЕ дека нема да се смени устав со цел да се смени уставното име! ЛАЖЕШЕ дека со „Преспанскиот договор“ е бетониран идентитетот, но ја изгубивме пола историја (историја +традиција +култура+јазик = идентитет). ЛАЖЕШЕ дека со договорот со Бугарија, Софија го „признала“ македонскиот јазик. ЛАЖЕШЕ дека не постои „Тиранска платформа“. ЛАЖЕШЕ дека сме добиле датум за прговори со ЕУ, барем 12 пати. ЛАЖЕШЕ дека има писмени гаранции за почеток на преговори со ЕУ. ЛАЖЕШЕ дека Бугарија во втората светска војна била само администратор во Македонија. ЛАЖЕ и сега! Заев нема став, затоа што тој не се обидува да го реши спорот со Бугарија за доброто на Македонија, туку за свое добро. Во ситуација кога земјава е задолжена над 60% од БДП (високозадолжена земја), по што му е јасно дека повеќе нема да може да се задолжува и многу скоро ќе остане без пари за плати и пензии, единствен спас му се европските фондови. Во ситуација кога Македонија е 7ма по смртност од Корона, а ситуацијата до прва ќе се влошува, Заев знае дека многу скоро (на пролет) ќе мора на избори. По сите порази, на сите полиња, Заев знае дека неговата политичка кариера завршува со тие избори. Но, не е тоа главниот проблем на премиерот. Она што него навистина го плаши е прогонот кој што му следува. При "All in“ има само две можни. Ги собираш сите чипови (успеси) од масата или губиш се, па дури и слободата. 

Заев во моментиве е давеник, налик Груевски пред неколку години. Разликаата е што Груевски бараше спас кај народот (кој го пљачкаше со години), а Заев очекува да му помогнат странци. Она што сеуште не го разбрал е дека, кога ќе ја изгуби довербата кај народот, странците нема да го есапат. Завршено е! Сега дури и да прифати дека до вчера сме биле Бугари, а јазикот ни е препишан од бугарски буквар од 1943 година, никако не може да му понуди гаранција на Борисов дека тој договор ќе биде почитуван од наша страна. При таков договор, диру ни почеток на преговори со ЕУ нема да му донесе победа на изборите, а тоа Софија го знае. Затоа, сега потписот на премиерот не вреди ништо во Бугарија. Од таму и изјавата на Каракачанов дека изјавите на Заев се празни зборови, му требаат дела. Делата Заев не може да ги понуди! Единствено што може да направи е дополнителна штета во односите со Бугарија со уше некој анекс договор, за кој нормално ќе ЛАЖЕ што подразбира. Ова не значи дека давеникот ќе престане да прета и да се бори за воздух и по цена на други жртви, но крајот е блиску, а СДСМ никако не може да го запре. 

По сите понижувања и неуспеси кои како народ ги доживеавме под оваа владејачка гарнитура, добрата вест е дека за неколку месеци ќе заминат во историјата (во онаа црната). Лошата вест, доколку драстично не се променат работите, е дека Мицковски ќе биде новиот премиер. Сегашниот лидер на ДПМНЕ кој не направи ама баш ништо, да го спречи Заев во своите антимакедонски политики, премиерската позиција ќе ја добие на тацна. Слично како што ја доби и претседателската функција во својата партија. ДПМНЕ под лидерство на Мицкоски не доби ниту едни избори, не оствари ниту една победа! Ако толку може како партиски лидер, колку (ич) ќе може како премиер?

Можеби малите партии (од кои се издвојува Левица) ќе можат да го искористат вакумот, но сеуште е рано да зборуваме за премиер кој не е челен на СДСМ или ДПМНЕ. 

Автор: Пацифист

(Фото) Му се слошило на работа, западнал во кома, а брзата помош го однела... ДОМА

На социјалните мрежи во Фејсбук групата "Стари Скопјани" се најде статус каде еден од членовите на истата група раскажа за случка која се случила во неговото семејство.

Имено, неговиот зет за време на работа му се слошило и се онесвестил. Неговите колеги повикале брза помош, но тие наместо веднаш да го хоспитализираат тие го транспортирале само до ДОМА.

"Состојба тогаш: не зборел, не бил при свест, не мрдал не бил контактибилен. Тој е на возраст од 40 години,а работи во близина на ГОБ "8ми Септември", ( па нели требало прво да го однесат на некакво снимање, преглед и сл, па така барем беше во наше време. Од како го донеле дома му ставиле инфузија и си заминале и ја повикале ќерками од работа. Сега мојот зет лежи во КОМА, не сум по таа струка за да знам што му е, но само лежи без никакви знаци. Денес дојдоа еднаш од брзата помош да му сменат инфузија и оставија некое кесе, па ќерками ми напиша на ливче што се треба да купам од аптека, изгледа ќе треба сами да го боцкаме. Понатаму ќе ве известам како ќе течат работите, но еве како се спремни оние од екипата на Филипче да помагаат на болните во време на пандемија."

"Мајко Македонијо" те ранија, те омаловажија, стана безимена

Ех, Македонијо мајко моја, Те ранија, те омаловажија, стана безимена. Станавме затворен логор. Потпишавме капитулација. Останавме затворена ковид држава. Секој ден гледаме луѓе без насмевка, луѓе со маски и тешки мисли “Како да издржиме и месецов?”. Во држава во која се шири вирусот со невидена брзина, каде секојдневно имаме над стотици заболени. Дури некои се спремаат за избори, народот се заразува.

ИЗБОРИ ЌЕ ИМА! Има ли пилот во авионот со име МАКЕДОНИЈА? Економијата ни тоне, здравството колабира, а сиромаштијата влегува во фаза на ЕПИДЕМИЈА.

Здравствените работници со последни сили се борат, десеткуваани, заразени и деградирани. Некои земаат картички, некои не но сите заедно и сложно се борат против невидливиот непријател. Без нивната храброст и пожртвувсност ќе бевме Вухан на Балканот. Со ваков галопирачки развој на вирусот, со ваква неспособна власт, ќе имаме долго, топло и пеколно лето и многу ладна есен и зима. Државата ќе банкротира со колабирано здравство, пандемија на сиромаштија и корона.

Ех.. МАКЕДОНИЈО.

М-р Боби Бојчевски

Популарно