СПЦ тргна кон поништување на МПЦ

Марјан Николовски

Синодот на СПЦ во проширен состав, а во СПЦ тоа подразбира учество на Иринеј Буловиќ, донел одлука да го расчинува Поглаварот на МПЦ, Стефан. Ќе спроведуваат владиците од пашалукот црковен суд за непослушниот вазал од јужната бановина. Така некако од прилика гласи во оригинал идејата на “Иринеј Моќни” и “Иринеј Послушни”.

Стаса абер од Белград. МПЦ чекаше одговор на иницијативите за продоложување на дијалогот, а доби патријаршиски ферман. Да се знае кој е главен. Синодот на СПЦ во проширен состав, а во СПЦ тоа подразбира учество на Иринеј Буловиќ, донел одлука да го расчинува Поглаварот на МПЦ, Стефан. Ќе спроведуваат владиците од пашалукот црковен суд за непослушниот вазал од јужната бановина. Така некако од прилика гласи во оригинал идејата на “Иринеј Моќни” и “Иринеј Послушни”. Еден битанга што индиректно ја води СПЦ и еден безрбетник што мисли дека Белата Пана го прави Патријарх. Тоа е таа игра што се вика Црква. Ама голема црква. Црква на три територии.

stefan-630x289

Веста за некаква постапка за расчинување на Стефан, како поглавар на МПЦ има за цел да постигне две работи. Да создаде забуна и второ да создаде страв и паника во Македонија. Демек нешто страшно и драматично ќе се случува. Прво, овој чекор на “мудрецот” во СПЦ воопшто не е никакво изненадување, туку напротив сосема очекуван потег, барем за оние на кои им се јасни причините за македонско-српскиот црковен спор. На тие на кои не им се јасни ниту сто бајачки нема да им помогнат. Одлуката да се расчини Стефан е последниот обид на Иринеј Буловиќ да издејствува разнебитување на МПЦ со тоа што мисли дека на тој начин ќе влее страв кај останатите владици на МПЦ дека ќе ги снајде истата судбина. Од друга страна пак прави обид да и ги затвори вратите на Македонската црква кај која било друга помесна православна црква, затоа што едно е “Архиепископ во ракол, а сосема друго е расчинет Архиепископ”. Така мисли Иринеј. Како ќе биде ќе видиме. Истовремено ова е последен обид на Буловиќ да ја спаси од тотален распад неговата парацрква создадена како духовно единство со Белград. Тоа лесно се приметува. Возбудата и “грижата” оти Стефана ќе бил расчинет некако најмногу ги погоди јовановите следбеници. На големо “предупредуваат” на последиците од таквиот чин и тоа на последиците што МПЦ ќе ги имала. Сега по нив следуваат и “душегрижни” совети од една група новинари и се тоа со истата цел, создавање забуна и страв. Штета што тие новинари имаат кратка меморија, па забораваат што и како пишувале еднаш, а што и како застапуваат денеска. Понекогаш е добро да се препрочитаат своите ставови.

Но, како стојат работите. Иринеј Буловиќ одлично е запознаен и знае дека овој чекор нема да добие никаква поддршка меѓу православниот свет, особено во двата најголеми православни центри. Москва и Цариград. И Кирил и Вартоломеј многу добро знаат дека МПЦ не е Црногорската црква и Стефан не е Мираш Дедаиќ. И на Фанар и на Москва им е јасно дека МПЦ е реалност и за таа реалност мора да се бара решение, а не да се носат акти за нејзино поништување. Од едноставна причина што тоа е невозможно да се случи. Не само Стефан и сите 13 владици во Синодот на МПЦ да бидат расчинети, МПЦ ќе постои, затоа што Црквата не ја прават одеждите, митрите и жезолот. Црквата ја прават верниците. СПЦ и Иринеј Буловиќ добро е да соопштат што на таквата идеја им кажал Иларион Алфеев, кој вчера беше на неколкучасовна средба со Српскиот Патријарх во Белград. Добро е да соопштат дали Рускиот Патријарх Кирил, кој треба да дојде во Белград ќе го пречекаат со веќе донесена одлука за расчинување на Стефан, и кој став за ова прашање го има Црковна Москва.

Српската православна црква и МПЦ се во прекин на литургиското општење цели 47 години. Период во кој доколку СПЦ можеше одамна ќе спроведеше вакви бизарни одлуки. Зошто сега? И Зошто токму Стефан? Во СПЦ многу добро знаат дека од 1959 година, или 55 години, СПЦ ја нема јуриздикцијата врз епархиите во Македонија, а со тоа престануваат да важат и одлуките на СПЦ за епархиите во Македонија. Така одлучил тогашниот Собор на СПЦ, не синодот во Скопје.

Но зошто сега и зошто Стефан? Српската православна црква се до 2002 година, додека не ја создаде пара црквата на Јован никогаш не се дрзна да покрене постапка за расчинување на владиците кои ја создадоа македонската Автокефална црква. Зошто? Затоа што знаеја дека немаат такви ингеренции. Ваква одлука за расчинување СПЦ, но со членовите на ПОА, донесе во 2003, кога во Манастирот св. Прохор Пчински, исто така под диктат на Буловиќ и Пахомије донесе одлука за расчинување на сега покјниот митрополит Кирил. Каква важност имаше таа одлука за МПЦ? Никаква. Кирил почина како надлежен митрополот на полошко-кумановската епархија. Во меѓувреме тој се среќаваше и си владици на други помесни православни цркви кои доаѓаа во Македонија. Тие учествуваа (не сослужуваа), на литургиите каде што тој служеше. На неговиот погреб дојдоа претставници на други помесни православни цркви, а и монаси од СПЦ. Тоа значи дека одлуката на Иринеј Буловиќ за расчинување на Кирил немаше никаква важност во православниот свет. Но, што е уште поинтересно ниту кај своите владици и монаси во СПЦ. Е сега, ако СПЦ држеше до своите одлуки, еве го прашувам Иринеј Буловиќ, зошто не го расчинија нивниот епископ Лаврентиј, кој во 2007 година беше на верската конференција во Охрид и многу срдечно беше во друштво на “расчинетиот Кирил”? Не е ли ред да бидат санкционирани прво оние од своите редови кои не ја почитуваат одлуката на СПЦ. Но тоа не се случи, затоа што и во Патријаршијата во Белград не веруваат во тоа што го прави Иринеј Буловиќ.

download

Иринеј Буловиќ, заедно со Јован Врнишковски е дел од грчкиот блок владици во СПЦ, кои со години прават обид за поништување на МПЦ, а не за какво било изнаѓање на решение. Тоа е одработување на грчко-државно-црковна политика која има за цел бришење на македонскиот идентитет на МПЦ и враќање во духовната прегратка на Белград и интронизација на Јован во поглавар на епархиите во “бановината српска”. Причината дека Стефан е гонителот на Јован и неговата ПОА е само параван за спроведување на сценариото.

И јас многупати кажувам дека место да им се дава шанса да го користат овој параван, МПЦ може и мора да го оневозможи тоа. МПЦ не може да го извади од затвор, но може да се огради од тоа. Оваа одлука на СПЦ за покренување постапка за расчинување на Стефан МПЦ не треба да ја премолчува, туку напротив од тоа треба да направи драма. Да го сврти вниманието кон себе.

Туку знаете ли од што јас се плашам? Се плашам од моментот што овој декрет од Белград можеби повеќе ќе го пробуди стравот кај Архиепископот Стефан, отколку кај верниците во Македонија. Се плашам од моментот што на овој декрет можеби повеќе ќе ликуваат некои Владици во Скопје, папочно врзани со Белград, отколку што во реалноста на тоа верува лично Иринеј Буловиќ. Тоа е она што треба да биде аларм за паника во Макдонија…

Денешен.мк

Заев сака, но не може да и даде на Бугарија

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет. Каракачанов е Бугарин кој зборува бугарски јазик признат од целиот свет. Но, етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас. Поважна и посериозна е разликата во нашите светогледи“, напиша вчера премиерот Заев и додаде: Јас работам на доближување на ставовите околу разликите, и знам дека тоа е можно само преку размена на идеи и мислења, а не преку навреди и недолични пораки. Нашите народи очекуваат исчекор кон пријателство, а не говор на омраза. Доста беше омраза!

Не знам од каде да почнам.... Ајде од почетокот. Први Август 2017 година. Денот на потпишување на договорот и изјавата на Заев дека со овој договор Бугарија го „признала“ Македонскиот јазик. Ммммм...НЕ! Единствено место каде се спомнува македонскиот јазик е последниот пасос во кој се вели:
„Потпишан во два оригинални примероци, секој од нив на официјалните јазици на Договорните страни – македонски јазик, согласно Уставот на Република Македонија и бугарски јазик, согласно Уставот на Република Бугарија, при што и двата текста имаат еднаква важност. “
Значи, согласно уставот на Република Македонија, што значи дека јазикот целиот свој легитимитет го влече од уставот, кој е менлива категорија и постои едвај 30тина години. За разлика од уставот, македонскиот јазик е официјален јазик векови наназад. 
Токму догооворот за добрососедство и лагите што тогаш ги ширеше Заев, се јасен аргумент дека премиерот знаел што го очекува и дека и сега знае што следува. 

Следно, „Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“. Јазик не се признава. Јазик  постои и се кодифицира(стандардизира). Тоа што оваа влада постојано повторува дека македонскиот јазик е признат во 1977 година во Атина е само уште лага, со која повторно им се дава оружје на бугарските тврдења дека станува збор за бугарски дијалект. Во 1977 година во Атина со резолуција е усвоена латиничната транскрипција на македонската кирилица. Толку! Не се работи за никакво признавање, затоа што такво нешто не постои! Како тоа некој да ви признае јазик? Кој е тој што го може тоа?

„Јас сум Македонец кој зборува македонски јазик, признат од целиот свет“, колку и гордо да звучи, нема никакво значење во спорот со Бугарија и Заев го знае тоа. Софија секојдневно повторува дека тие немаат проблем со тоа што ние денеска сме Македонци и зборуваме македонски јазик, туку со нашето минато. На Бугарија во моментов не и гајле дали сме ние Македонци, туку што тоа биле нашите предци. „Македонија и македонскиот народ се творба на Тито. Излажани Бугари, а македонскиот јазик е само дијакт на бугарскиот“. Тоа е ставот на Софија и во ништо не се оспорува со „гордата“ изјава на премиерот. 

„Етничката и идентитетска разлика не е единствената меѓу нас“. И со оваа реченица Бугарија нема никаков проблем. Како што реков и пред малку, Софија признава дека сега сме различни народи, со различен идентитет. Тие ја сакаат историјата. Тоа многу отворено го кажа нивниот министер, кога рече дека убаво што Заев прифаќа заедничка историја, само уште да признае дека е бугарска. 

„Јас работам на доближување на ставовите околу разликите“. За некој да работи на доближување на ставовите, прво треба да има став, а Заев го нема. Дури и кога личи дека го има, ЛАЖЕ! ЛАЖЕШЕ дека нема да се смени устав со цел да се смени уставното име! ЛАЖЕШЕ дека со „Преспанскиот договор“ е бетониран идентитетот, но ја изгубивме пола историја (историја +традиција +култура+јазик = идентитет). ЛАЖЕШЕ дека со договорот со Бугарија, Софија го „признала“ македонскиот јазик. ЛАЖЕШЕ дека не постои „Тиранска платформа“. ЛАЖЕШЕ дека сме добиле датум за прговори со ЕУ, барем 12 пати. ЛАЖЕШЕ дека има писмени гаранции за почеток на преговори со ЕУ. ЛАЖЕШЕ дека Бугарија во втората светска војна била само администратор во Македонија. ЛАЖЕ и сега! Заев нема став, затоа што тој не се обидува да го реши спорот со Бугарија за доброто на Македонија, туку за свое добро. Во ситуација кога земјава е задолжена над 60% од БДП (високозадолжена земја), по што му е јасно дека повеќе нема да може да се задолжува и многу скоро ќе остане без пари за плати и пензии, единствен спас му се европските фондови. Во ситуација кога Македонија е 7ма по смртност од Корона, а ситуацијата до прва ќе се влошува, Заев знае дека многу скоро (на пролет) ќе мора на избори. По сите порази, на сите полиња, Заев знае дека неговата политичка кариера завршува со тие избори. Но, не е тоа главниот проблем на премиерот. Она што него навистина го плаши е прогонот кој што му следува. При "All in“ има само две можни. Ги собираш сите чипови (успеси) од масата или губиш се, па дури и слободата. 

Заев во моментиве е давеник, налик Груевски пред неколку години. Разликаата е што Груевски бараше спас кај народот (кој го пљачкаше со години), а Заев очекува да му помогнат странци. Она што сеуште не го разбрал е дека, кога ќе ја изгуби довербата кај народот, странците нема да го есапат. Завршено е! Сега дури и да прифати дека до вчера сме биле Бугари, а јазикот ни е препишан од бугарски буквар од 1943 година, никако не може да му понуди гаранција на Борисов дека тој договор ќе биде почитуван од наша страна. При таков договор, диру ни почеток на преговори со ЕУ нема да му донесе победа на изборите, а тоа Софија го знае. Затоа, сега потписот на премиерот не вреди ништо во Бугарија. Од таму и изјавата на Каракачанов дека изјавите на Заев се празни зборови, му требаат дела. Делата Заев не може да ги понуди! Единствено што може да направи е дополнителна штета во односите со Бугарија со уше некој анекс договор, за кој нормално ќе ЛАЖЕ што подразбира. Ова не значи дека давеникот ќе престане да прета и да се бори за воздух и по цена на други жртви, но крајот е блиску, а СДСМ никако не може да го запре. 

По сите понижувања и неуспеси кои како народ ги доживеавме под оваа владејачка гарнитура, добрата вест е дека за неколку месеци ќе заминат во историјата (во онаа црната). Лошата вест, доколку драстично не се променат работите, е дека Мицковски ќе биде новиот премиер. Сегашниот лидер на ДПМНЕ кој не направи ама баш ништо, да го спречи Заев во своите антимакедонски политики, премиерската позиција ќе ја добие на тацна. Слично како што ја доби и претседателската функција во својата партија. ДПМНЕ под лидерство на Мицкоски не доби ниту едни избори, не оствари ниту една победа! Ако толку може како партиски лидер, колку (ич) ќе може како премиер?

Можеби малите партии (од кои се издвојува Левица) ќе можат да го искористат вакумот, но сеуште е рано да зборуваме за премиер кој не е челен на СДСМ или ДПМНЕ. 

Автор: Пацифист

(Фото) Му се слошило на работа, западнал во кома, а брзата помош го однела... ДОМА

На социјалните мрежи во Фејсбук групата "Стари Скопјани" се најде статус каде еден од членовите на истата група раскажа за случка која се случила во неговото семејство.

Имено, неговиот зет за време на работа му се слошило и се онесвестил. Неговите колеги повикале брза помош, но тие наместо веднаш да го хоспитализираат тие го транспортирале само до ДОМА.

"Состојба тогаш: не зборел, не бил при свест, не мрдал не бил контактибилен. Тој е на возраст од 40 години,а работи во близина на ГОБ "8ми Септември", ( па нели требало прво да го однесат на некакво снимање, преглед и сл, па така барем беше во наше време. Од како го донеле дома му ставиле инфузија и си заминале и ја повикале ќерками од работа. Сега мојот зет лежи во КОМА, не сум по таа струка за да знам што му е, но само лежи без никакви знаци. Денес дојдоа еднаш од брзата помош да му сменат инфузија и оставија некое кесе, па ќерками ми напиша на ливче што се треба да купам од аптека, изгледа ќе треба сами да го боцкаме. Понатаму ќе ве известам како ќе течат работите, но еве како се спремни оние од екипата на Филипче да помагаат на болните во време на пандемија."

"Мајко Македонијо" те ранија, те омаловажија, стана безимена

Ех, Македонијо мајко моја, Те ранија, те омаловажија, стана безимена. Станавме затворен логор. Потпишавме капитулација. Останавме затворена ковид држава. Секој ден гледаме луѓе без насмевка, луѓе со маски и тешки мисли “Како да издржиме и месецов?”. Во држава во која се шири вирусот со невидена брзина, каде секојдневно имаме над стотици заболени. Дури некои се спремаат за избори, народот се заразува.

ИЗБОРИ ЌЕ ИМА! Има ли пилот во авионот со име МАКЕДОНИЈА? Економијата ни тоне, здравството колабира, а сиромаштијата влегува во фаза на ЕПИДЕМИЈА.

Здравствените работници со последни сили се борат, десеткуваани, заразени и деградирани. Некои земаат картички, некои не но сите заедно и сложно се борат против невидливиот непријател. Без нивната храброст и пожртвувсност ќе бевме Вухан на Балканот. Со ваков галопирачки развој на вирусот, со ваква неспособна власт, ќе имаме долго, топло и пеколно лето и многу ладна есен и зима. Државата ќе банкротира со колабирано здравство, пандемија на сиромаштија и корона.

Ех.. МАКЕДОНИЈО.

М-р Боби Бојчевски

Популарно