Скрше­ни сме. На­ша­та ми­ла Еми вче­ра го за­гу­би жи­во­тот

Не­ис­кажли­ва тра­ге­ди­ја му се слу­чи на слав­ни­от аме­ри­кан­ски ски­јач, олим­пис­ки­от по­бед­ник во спуст, Бо­де Ми­лер (40). Не­го­ва­та 19-ме­сеч­на ќер­ка се уда­ви­ла во ба­зен во по­не­дел­ни­кот, об­ја­ви ка­ли­фор­нис­ка­та по­ли­ција.

Не мо­же­ле да ја спа­сат

Еме­лин Ги­ер Ми­лер би­ла про­нај­де­на во нес­вес­на сос­тој­ба во ба­зе­нот на со­се­ди­те во Ко­та де Каза, во ок­ру­гот Оранж, јуж­но од Лос Ан­џе­лес. Тра­ге­ди­ја­та се слу­чи­ла ко­га Бо­де и не­го­ва­та соп­ру­га Мор­ган би­ле на просла­ва кај ис­ти­те со­седи. Ма­ла­та Еме­лин Ги­ер зав­рши­ла во ба­зе­нот, а ко­га би­ла из­вле­че­на од во­дата, за жал, би­ло прем­но­гу доцна. Ожи­ву­ва­њето, за жал, не ус­пе­ало, из­ја­вил ка­пе­та­нот на по­жар­ни­ка­ри­те То­ни Бо­ма­рито.

– Дол­го се оби­ду­ваа – ре­кол Бо­ма­рито.

Бо­де Ми­лер по нес­ре­ќа­та об­ја­ви по­ра­ка на Ин­стаг­рам, во ко­ја на­ве­ду­ва де­ка тој и не­го­во­то се­меј­ство се „по­ве­ќе од скршени“.

„Скрше­ни сме. На­ша­та ми­ла Еми вче­ра го за­гу­би жи­во­тот. Ни­ту во сон не се на­де­вав­ме де­ка ќе ис­ку­си­ме вак­ва болка. Неј­зи­на­та љу­бов и дух ни­ко­гаш не­ма да би­дат за­бо­ра­вени“, на­пи­шал Бо­де на Ин­стаг­рам.

Офи­ци­јал­на­та при­чи­на за смрт­та на ма­ла­та Еми сè уш­те не е ут­врдена.

Тра­ге­ди­ја по тра­ге­дија

Ова е вто­ра го­ле­ма тра­ге­ди­ја што му се слу­чи на Ми­лер во по­след­ни­те не­кол­ку го­дини. Не­го­ви­от брат Че­лоне, аме­ри­кан­ски сно­у­бор­дер, во 2013 го­ди­на ум­ре од на­пади, кои беа чес­ти по мо­то­цик­лис­тич­ка­та нес­ре­ќа и ко­ма­та во 2005 го­дина. Бо­де ток­му на сво­јот брат му ја по­све­ти брон­за­та во су­пер­ве­лес­ла­ло­мот на Олим­пис­ки­те иг­ри во Со­чи во 2014 го­дина, ка­де што им бе­ше сон да нас­та­пу­ва­ат за­едно.

Еме­лин бе­ше нај­ма­ла од че­ти­ри­те де­ца на Ми­лер, кој ги до­би со три раз­лич­ни жени.

Бо­де Ми­лер е нај­тро­феј­ни­от аме­ри­кан­ски ски­јач со шест олим­пис­ки ме­да­ли ос­во­е­ни во 2002, 2010 и 2014 го­дина, од кои злат­на од ком­би­на­ци­ја­та од Игри­те во Салт Лејк Си­ти (2002 го­дина). Ис­то така, ос­вои че­ти­ри нас­ло­ви на свет­ски прва­ци ка­ко и два Крис­тал­ни гло­бу­си во 2005 и 2008 го­дина.

Ски­јач­ка­та ка­ри­е­ра од­лу­чи да ја пре­ки­не пред не­кол­ку ме­сеци. Во 2012 го­ди­на се оже­ни со од­бој­кар­ка­та на пе­сок Мор­ган Бек. Го има­ат си­нот Едвард Ми­лер, ро­ден во 2015 го­дина, ед­на го­ди­на пред Еме­лин.

ФК Вардар: Историјата ќе памети кој не избрка од Градски

Oд редовите на Вардар денеска преку социјалните мрежи ја информираа јавноста дека клубот до крајот на сезоната своите натпревари ќе ги игра на стадионот „Борис Трајковски“ во Маџари.

Соопштението кое е објавено на социјалните мрежи на клубот ви го пренесуваме во целост.

„Поради потценувачкиот однос на ПУИГ кон Вардар, нашиот клуб до крајот на оваа сезона нема да настапи на Градскиот стадион во Скопје. И покрај фактот што уредно испративме допис во кој јасно наведовме дека сумата за изнајмување на стадионот ќе ја исплатиме во целост, добивме негативен одговор по однос на нашето барање. Да напоменеме дека покрај се, понудивме и механизам преку кој можевме да постигнеме заеднички договор, но сепак и во однос на тоа бевме категорично одбиени.

Ние ниту го создадовме, ниту го продлабочивме долгот на Вардар, а згора на тоа континуирано се трудиме истиот да го намалиме. Вие, ,,господа” од ПУИГ, денес ја затворивте вратата за најтрофејниот македонски фудбалски колектив и одлучивте да не бидете дел од една искрена приказна која ја создаваме. Никогаш нема да го заборавиме ова и никогаш нема да ви го простиме!

Вашите имиња ќе стојат засекогаш на столбот на срамот, во вашите удобни фотељи никогаш повеќе нема да седнете мирно.

За крај, би сакале да Ви порачаме дека Вардар вам ништо не ви должи. Од денес вие сте тие кои должите. Вашиот понижувачки чин скапо ќе го платите, а Вардар ви ветуваме дека кога-тогаш повторно ќе заигра во својот дом…дом во кој вие никогаш нема да се почувствувате како домаќини!

Вардарци, наши верни навивачи, утре го играме најважниот натпревар. На нашите фудбалери им е потребна поддршка повеќе од било кога. Затоа, масовното присуство на стадионот ,,Борис Трајковски” е неопходно за победа!“,објави Вардар.

Познати се ривалите на Македонија на ЕП 2024

Женската ракометна репрезентација на Македонија ќе настапи на Европското првенство оваа година. Откако на претходното бевме еден од домаќините, овојпат нашите девојки се пласираа на континенталниот собир преку квалификациите. Македонија ривалките за ова натпреварување ги дочекаа од третиот шешир. 

Европската ракометна федерација ја одржа ждрепката за групната фаза на ова натпреварување во своето седиште во Виена. 

Среќата не посака и Македонија влета во групата А, каде што ќе се натпреварува против Шведска, Унгарија и Турција.

Европскиот шампионат ќе се одржи од 28 ноември до 15 декември оваа година. Домаќини ќе бидат три градови, швајцарски Базел, австриски Инсбрук и унгарски Дебрецин. Натпреварите од нашата група ќе се играат во Дебрецин во Унгарија.

Почина освојувачот на првиот ракометен Куп на Македонија!

На 22.03.2024, во 85-тата година од животот почина една од легендите на македонскиот ракомет, кој како играч, тренер и спортски работник ја пренесе љубовта кон спортот и вистинските вредности на многу генерации. 

Дејан Мариќ е роден на 28.06.1939 во Соколац, Босна и Херцеговина (Југославија).

Својата играчка кариера ја започнува во Раднички Горажде, продолжува во Куманово и Работнички од Скопје со кој неколку сезони играл во најдобрата прва Југословенска лига.

Се образува на Вишата Фискултурна школа во Скопје каде е дел од првата генерација, а високото образование го завршува на Факултетот за Физичка Култура во Сараево. 

Тренерската кариера Дејан Мариќ ја започнува 1959 во Куманово, каде е и еден од основачите на клубот, а ги тренирал и  Работнички, Борац Урошевац, Божур Гњилање, Кале Скопје, Мајданпек Србија, Крива Паланка, Шевро Куманово...

Професор во Градежно-Машински Училишен Центар (ГМЦУ) во Скопје, како и во Средното музичко училиште Илија Николовски-Луј, каде што и се пензионира.

Бил тренер на многу прволигашки играчи во Југославија и Македонија, како и репрезентативци на двете држави кои оставиле траг на ракометот на овие простори меѓу кои:  Љубимир Савевски, Касим Каменица, Гино Стрезовски, Драган Маринковиќ, Ацо Станковски, Панче Брдаров, Савчиќ, Меѓедовиќ, Томовиќ, Вучковиќ, Речица...

Во 1993 година како тренер на Шевро Куманово го освојува првиот ракометен куп на независна Република Македонија.. Во финалето Куманово го совладува тимот на Металург од Скопје.

Последните години од својот живот ги поминува во Куманово, каде е и погребан на градските гробишта. 

Слава му

Популарно