Битолчанката Ангела Домазетовска уште нод 10 годишна возраст започнала да се занимава со фудбал. Има играно во три фудбалски клубови: ЖФК Пелистер, ЖФК Топ Гол и ЖФК Конзули, а воедно потекнува и од фудбалско семејство.

Татко ѝ бил фудбалски судија кој 20 години судел на фудбалските натпревари во македонските лиги, па од тука, Ангела, ја наследила љубовта кон фудбалот.

Освен што е активна на фудбалската сцена, работи во туристичката агенција „ЈК Травел”, но и ги привршува и додипломските студии на Факултетот за информатички и комуникациски технологии во Битола. Ангела слободното време сака да го користи спортувајќи, а од голема важност за неа е и фитнесот.

ФИФА пред 3 месеци ја одобри листата на македонски судии за 2023 години, а на неа се најде и Ангела како женски судија асистент.

Во нашиот разговор, Ангела, освен што ни открива детали за својата нова функција како ФИФА судија, таа зборува и за љубовта кон фудбалот, пасијата да чекори по овој пат, за македонската фудбалска сцена, одржувањето на кондицијата, прифатеноста на женските фудбалски судии во Македонија и светот, како и за процесот на донесување одлуки на еден фудбалски натпревар.

Читај бе: Ангела, може ли да ни кажеш најнапред кога започна да играш фудбал?

Ангела: Имав околу 8-9 години кога прв пат почнав да гледам фудбал на телевизија, станав толку многу заинтересирана за тој спорт, така што се решив да започнам да тренирам фудбал на 10 години. Моите почетоци беа во ЖФК Пелистер, кој беше единствен женски клуб во Битола, во тоа време. Неколку години играв во ЖФК Топ Гол и краток период во ЖФК Конзули. Важен фактор за мене беше несебичната поддршка која ја добивав од моите родители, како женско да влезам во тој „машки спорт”, следејќи ме на тренинзите и натпреварите.

Останатиот дел од интервјуто прочитајте го на Читај.бе

Раул Гонзалес останува запишан во историјата како тренер на екипата на Вардар што ја освои првата од двете европски круни. Шпанскиот ракометен генијалец, кој кај нас го доби прекарот „Ел Команданте“, во последните години со успех го води дрим-тимот на ПСЖ, но тивкиот стратег не го заборава времето минато во Скопје, како предводник на Вардар, а потоа и на македонската репрезентација.

Во својата колумна за „eurohandball”, Гонзалес меѓу другото се потсети и на периодот во кој остваруваше одлични резултати на чело на Вардар.

„Во 2014 година дојдов во Вардар, што се покажа како неверојатно искуство за мене, прв пат како прв тренер на една екипа. Бев навикнат на изненадувања уште од времето како играч и тоа ми послужи добро во Скопје, па брзо „кликнавме“ со луѓето од Вардар. Во 2016 година бевме елиминирани во битката за фајналфор од Фленсбург, но следната сезона блеснавме. Тоа беше неверојатно, нешто за што може да се напише книга. Имавме добра сезона, а потоа во Келн ги победивме Барселона и ПСЖ со по еден гол разлика. Минаа шест години, а се уште немам зборови да го опишам тоа чувство“, изјави Шпанецот.

Раул Гонзалес секогаш беше обожуван од македонските ракометни фанови, за кои шпанскиот стратег исто така има највисоко можно мислење.

„Не бевме фаворити во Келн, ги изненадивме гигантите и го кренавме пехарот во ЛШ. А во Македонија? Тоа беше тотално лудило… Исто така бев и селектор на Македонија, така што добро знам колку им значи ракометот на Македонците. Кога се вративме во Скопје, имаше над 100.000 луѓе на улиците за да ги поздрават шампионите. Тоа беше неверојатно, со рака на срце можам да кажам дека Македонците се најдобрите ракометни навивачи во светот. Начинот на кој го поддржуваат својот тим, страста кон спортот и кон своите идоли, тоа го нема никаде на друго место“, коментира Раул Гонзалес.

Срамна провокација на навивачката група (ако може така да се нарече) „Гробари“ на ракометниот натпревар, меѓу Партизан и Вардар одигран вечерва во рамките на регионалната СЕХА лига, која патем го добија домаќините. 

Откако прво истакнаа грчко знаме, во текот на второто полувреме „гробарите“ испратија порака, најверојатно упатена до навивачите на Вардар „Комитите“, наведувајќи дека се група со српско име, која слави бугарски војник, притоа алудирајќи на Гоце Делчев.

„Група со српско име, слави бугарски војник, мора да е тешко со таков комплекс во главата!“ пишува на паролата која ја истакнаа „Гробарите“.

Покрај овие пораки, честопати можеа да се слушнат и скандирањата од типот

„Јужна Србија, никогаш Македонија“

Ваквите срамни скандирања на навивачките групи кај нашиот „Северен Сосед“ се сé почести, па редно е конечно некој од нашата Влада, а пред се Министерството за надворешни работи да реагира. 

На ваквите провокации кои беа составен дел од речиси целиот тек на овој натпревар не остана имун капитенот на вардарци Стојанче Стоилов, кој со право реагираше.