Денеска во Соборниот Храм Свети Сава во Белград се случи првото сослужување на поглаварите на МПЦ-ОА и на СПЦ, по 55 години,  како дел од процесот за целосно признавање на автокефалниот статус на МПЦ-ОА, кој треба да резултира со издавање согласност на СПЦ за непречено завршување на процесот со издавање на Томос од Вселенската Патријаршија за возобновување на Охридската Архиепископија во лицето на МПЦ, по повеќе од 250 години.

Литургијата во тој процес е суштински дел, кој го официјализира единството на црквите, но за општата јавност таа денешна служба е само слика и говор на архиереите на двете цркви.

За црковната јавност, која подлабоко е навлезена во литургискиот живот има многу поголемо значење. Со оглед на тоа дека, низ црковните кругови се случуваат обиди за различно толкување, дали некој бил потчинет, или не, дали некој бил понижен или не,  редно е и за црковната, но пред се и за општата јавност да бидат познати неколку суштински детали од нејзе, за да не се подлегнува на погрешни наводи.

Општиот и генерален заклучок од денешното сослужување е дека ова не беше служба на победници и поразени. На надмени и потчинети, на понижени и горди, туку служба на рамоноправоност во рамки на она што го овозможуваат канонините.

Текстот продолжува на РЕЛИГИЈА.МК