Американскиот глумец Мет Лебланк целосно ѝ се посвети на својата нова работа – водење салон за користени луксузни автомобили во Лос Анџелес.

Комичарот никогаш не ја криел својата страст кон автомобилите, па го водеше и британското ТВ-шоу „Топ гир“ (Top Gear) од 2016. до 2019 година, кога се врати во САД за да биде со своето семејство.

Сега тој оди чекор натаму, вложувајќи свои пари во специјализиран автосалон наречен „РПМ моторкарс“ (RPM Motorcars). Компанијата нуди луксузни и спортски автомобили, т.е. пронаоѓање ретки модели за богати клиенти.

Meѓу тие клиенти, наводно, бил и неговиот близок пријател и колега од ТВ-серијата „Пријатели“, глумецот Метју Пери, со кого ја делел љубовта кон автомобилите од високата класа. Лебланк, се чини, го прави овој бизнис и семејна работа, бидејќи и неговата 20-годишна ќерка Марина е видена неколкупати во салонот последниве неколку недели, понекогаш и во маичка со логото на компанијата.

Лебланк, според гласините, прави пауза од својата филмска кариера. Последната улога му беше онаа во хумористичната ТВ-серија „Човекот со план“ (Man with a Plan), којашто се прикажуваше од 2016. до 2020., како и во специјалното издание на „Пријатели“ од 2021 година, кога и самиот рече дека „одвојува малку време за себе“.

Засега нема нови улоги.

Досега непознат валцер е откриен во трезорот на американската Библиотека-музеј „Морган“ во Њујорк. За новопронајденото музичко дело, се верува дека го напишал полскиот композитор Фредерик Шопен, пред речиси 200 години.

Реткиот ракопис, имено, го открил кустосот Робинсон Меклејлан при каталогизациите. Тоа потоа дошло во рацете на стручњак за делата на Шопен, за да се утврди автентичноста на партитурата. Записот е датиран меѓу 1830 и 1835 година. Не е потпишан од Шопен, но може да се види неговиот препознатлив бас-клуч меѓу нотите.

– Она во што сме најсигурни е дека ова е напишано од раката на Шопен, на хартијата што тој ја искористил… Она што не е сосем јасно е дека тој ја компонирал музиката. Тука сум околу 98 отсто сигурен, а многу луѓе кои го слушнале веќе чувствуваат во стомакот дека ова звучи како Шопен, изјави Меклејлан.

Кинескиот пијанист Ланг Ланг го отсвири и сними валцерот за „Њујорк тајмс“ (New York Times) којшто ја откри приказната.

- Звучи многу како Шопен, со многу драматична темнина којашто се претвора во позитивно нешто. Прекрасно е. Ова не е најкомплицираната музика на Шопен, но и еден од најавтентичните стилови на Шопен што можете да ги замислите, изјави Ланг.

Валцерот содржи и мали грешки, но Меклејлан е уверен дека музичкиот запис е на Шопен. Композиторот кој пишувал претежно за солонастапи на пијано, почина на 39-годишна возраст во Франција во 1849 година. Тој често бил прогонуван од халуцинации, а се верува дека имал и епилепсија, според некои истражувачи.

Во срцето на Европа, Берлин го чека секој патник со отворени врати – полни со историја, култура и изненадувања на секој агол. Сместени бевме во еден од најживописните квартови – Friedrichshain.

Со изнајмен точак што чинеше само 10 евра месечно, почна нашата авантура низ градот од еден поинаков агол – од аголот на слободата, уметноста и урбаната енергија.

Првата дестинација беше легендарната East Side Gallery – најдолгиот преживеан дел од Берлинскиот ѕид, претворен во галерија на отворено. Секоја слика, секоја боја носи порака за мир, слобода и човечка сила.

Не можевме, а да не застанеме пред муралот „The Fraternal Kiss“ – симболот на времето што никогаш не треба да се повтори.

По галеријата, со точаците се упативме кон Alexanderplatz. Тука ја видовме најголемата градба во Германија, телевизиската кула, како и огромниот часовник што покажува време во сите светски метрополи.

Продолжувајќи понатаму неизбежно беше да се застане кај Berliner Dom, чие грандиозно куполесто тело доминираше над паркот пред него. Додека се обидувавме да направиме фотографии, небото се отвори – дождот не изненади, но истовремено нè одведе до нешто уште повредно, Островот на музеите. Простор каде времето мирува. Историски богатства од сите делови на светот, уметност која зборува без зборови, и топлина што доаѓа од внатре – идеално засолниште од дождот.

Попладневните часови ги поминавме во шопинг – кој може да одолее на East Side Mall или Mall of Berlin? Два различни света – едниот модерен и веднаш до нашето сместување, другиот елегантен, со историски дух.

На заминување од Mall of Berlin, застанавме и кај:

Potsdamer Platz – каде небото се огледува во стаклените фасади на модерната архитектура.

Меморијалниот споменик на загинатите евреи

Патувањето го продолживме кај Бранденбуршка порта – симболот на обединета Германија.

Од таму се изгубивме низ зелените патеки на Tiergarten – огромниот парк што го враќа мирот во душата и му дава пауза на секое срце што трча низ градот. Од другата страна на паркот се наоѓа зоолошката градина. Една од најстарите и најпознатите во Европа, со повеќе од 20.000 животни од сите континенти.

Таму првпат видовме панди, а секој дел од градината е уреден така што нуди чувство како да патувате низ светот. Посетата трае со часови, па вреди да се одвои цело претпладне

Највеличествениот момент од денот беше посетата на Reichstag Building.

Куполата од стакло овозможува панорамски поглед кон градот, но и симболично – транспарентност на демократијата. За влез во куполата резервиравме термин на нивната веб страна неколку недели пред доаѓање (посетата е бесплатна).

Вистинскиот ритам на Берлин се чувствува кога ќе зајде сонцето. Градот оживува на еден сосема поинаков начин – во баровите и клубовите каде музиката, луѓето и атмосферата се едно.

Една од највпечатливите ноќи ја поминавме во Watergate, клуб лоциран директно на реката. Стаклените ѕидови, погледот кон водата и светлосните ефекти создадоа вистинска диско магија – незаборавно искуство за сите сетила. Не ни беше дозволено да фотографираме бидејќи на самиот влез ни залепија стикери на камерите од нашите телефони.

За посета на сите овие знаменитости во Берлин има доста поволности, попусти на картите за влез за студенти и пензионери.

Прошетките без план и однапред одбрана дестинација за посета беа најуникатните. Откриваме места, улички, кафичи, пазари и уживавме во пејсажните погледи.

Како совршен крај на оваа аватнтура беше Berlin Light Festival – магично светлосно шоу што ги осветлува фасадите на најважните згради во градот.

Секоја проекција раскажуваше приказна, а градот блескаше како никогаш досега. Ја пратевме рутата и успеавме да погледнеме се што беше прикажано.

Берлин не се гледа само со очите – тој се доживува. Од точакот низ тесните улички на Friedrichshain, до високите куполи на музеите, електронските ритами  и мистичниот шарм на  градот оставија трага во мене што нема лесно да избледи. Ако некогаш имате можност – качете се на точак, следете ги своите чекори и оставете Берлин да ве изненади.

Ј.Т.