Скопјанецот кој не се откажува од целта: Од 20 дена во кома, до медал на трка на 2.000 метри!

Точно 2 ипол години од тој проклет ден кога животот ми се скрати, кога немав волја за ништо, кога сите мои блиски роднини и пријатели беа уништени, но ЈАС со мојата силна верба во ГОСПОД а и во тоа дека постои можност дури и нереалното да стане реално ги пребродив  тие денови, најтешки и најстрашни во мојот живот.

15.06.2016 година ден кој никогаш нема да го заборавам бидејки ова е мојот втор роденден кој го славам секоја година.

Лесно можеме да се соочиме со низа на несреќни околности за кои не сме подготвени, дури ни на сон не би помислиле на нив. Важно е само да ја промениме перспективата. Ќе бидеме далеку поподготвени за несреќните околности ако го прифатиме единствениот факт, дека не може да постојат животни подеми без падови.

Си ја отворам душата за да ја раскажам мојата вистинска приказна и да ја споделам мојата мака. Многу лекции, многу болка, борба пред се и на крај среќа.

Како младо 23 годишно момче ја почнувам оваа приказна која заврши со среќен крај.

Како и секој човек после завршување на средно образование или фалкутет бара да си ја пронајде среќата со вработување, бидејки секој сака да се осамостои. Така бев и јас по завршувањето на средното образование се вработив во фирма која се занимаваше со Ит сектор. Беше убав ден се додека не се случи она непосакуваното…

12:20 часот. на булеварот Јане Сандански  бев учесник на тој немил настан … каде што мене како пешак ме удри автомобил, со тоа што се здобив со тешки телесни повреди. Од повредите и болките што ги имав бев во коматозна состојба цели дваесет денови. Дури и докторите не ми давале шанса за живот. Но со силната верба во Господ и во мене како што напоменав и погоре нереалното да стане реално јас  успеав и останав жив.

Бев активен спортист играв рекреативно фудбал и знаев да се занимавам со атлетиката од каде што пред  сообраќајката имав освоено и неколку награди со трчањето. Откако излегов од болница следеше втората фаза од опоравувањето на повредите а тоа беше рехабилитација која ми помогна многу околу моите повреди.  Бидејки бев многу активен со играње на фудбал и трчањето сакав пак да пробам дали ќе можам и дали ќе успеам.

Моите повреди не го дозволуваа тоа но јас си го зацртав тоа како еден мој личен предизвик дека се што се сака се може. И успеав.

Откако завршив со рехабилитација се пријавив на првата трка во чест на Методија Веновски – Мето.

Предизвик ми беше дека тоа што го сакам и што е во мојата крв ќе го продолжам и го продолжив.Следеше и мојата втора трка во мојата населба  Илинден од каде и потекнувам. Го своив второто место на 2000м каде освоив и медал.

И ден денеска сите мои пријатели, комшии се чудат како тоа останав жив. Одговорот им го давам на сите ист: Господ е голем ми помогна на мене, ќе помогне на сите.

Со ова сакам да кажам дека само со позитивен ум можеме да си овозможиме позитивен живот.  Минатото неможеме да го промениме но треба да ја гледаме и сегашноста и иднината што е пред нас.

Во животот победата е најслатка за тој што ќе победи!

Испретено од Филип

Како си поминавме на Brainster Job Fair?

Со задоволство учествувавме на второто издание на Brainster x Brainster Next факултет Job Fair – настан кој не само што го исполни просторот со ентузијазам, туку и со надеж за нови почетоци. 💯

Веднаш се почувствува возбудата кај посетителите: безброј млади и талентирани кандидати, полни со идеи и мотивација, кои се подготвени да направат храбар чекор напред во својата професионална приказна. 🤩

Разговаравме со нив за нивните размислувања околу пазарот на труд, за праксите и можностите кои ги гледаат за себе – а ние, како KARIERA.mk, со задоволство споделивме совети и насоки за тоа како да ја пронајдат вистинската можност и како ние можеме да им помогнеме на тој пат.

Посебно ни беше драго што на саемот се сретнавме со голем број наши соработници и реномирани компании кои, исто како и ние, беа таму со истата мисија – да отворат врати за нови таленти и да ја збогатат професионалната сцена со свежа енергија и нови перспективи. 👏

Голема благодарност до Brainster за одличната организација и за тоа што повторно создадовте платформа за поврзување, инспирација и раст. 💌

Со нетрпение ги очекуваме следните настани и новите прилики да бидеме таму каде што младите таленти го прават првиот чекор во својата кариера. 🚀

Кој на која фотелја ќе седне и зошто?

Во дискусиите за реформата на јавната администрација, кои се чини дека секогаш се актуелни, сѐ повеќе се зборува за мерит принципот (или принципот на заслуга) при именувањето на функционери, односно за професионализацијата на раководните позиции во јавната администрација (што би значело дека нив треба да ги пополнат лица со соодветни компетенции и програми). Различни субјекти и организации говорат на оваа тема од различни перспективи.

Домашните стручњаци и невладините организации бараат поголема имплементација на принципот на мерит. Странските експерти често нѐ советуваат како да ги измениме законите за да добиеме посоодветни директори, а меѓународните организации нѐ уверуваат дека тоа ќе нѐ доведе поблиску до интеграција во Европската Унија.

Опозицијата (независно кој ја сочинува) често критикува дека се именуваат некомпетентни лица на раководни функции. Власта, пак, независно кои партии ја сочинуваат во даден временски период, се чини дека не сака да ги напушти повеќедецениските практики да ги именува директорите, членовите на управните и надзорните одбори и слично исклучиво според сопствените преференции и партиската припадност, занемарувајќи ги професионалните компетенции.

Следствено, во епизодата „Кој на која фотелја и зошто?!“ зборуваме за примената на принципот на заслуги во јавната администрација во Република Северна Македонија. Кои позиции треба да се пополнуваат исклучиво според принципот на заслуги? Постојат ли позиции за кои, освен компетенции, е потребна и блискост до програмските определби и политиките на Владата? Како да се осигураме дека едно директорско место или друга функција ќе ја пополни соодветно лице? Може ли да важат истите правила за сите директори (на класичните органи на државната управа, на јавните претпријатија, на јавните установи)? Треба ли да постојат управни одбори во органите на државната управа и јавните претпријатија? Зошто претходната Влада од 2018 до крајот на мандатот го најавуваше Законот за висока раководна служба, но тој не се усвои? Потребен ли е ваков закон? Како се злоупотребува можноста за именување на в.д. директори?

На овие теми дискутираме со проф. д-р Ана Павловска-Данева од Правниот факултет „Јустинијан Први“, воедно и уставен судија, и со Јулијана Караи која е Виш истражувач во Институтот за Европска политика – ЕПИ.

Имаат ли перспектива младите во државава?

Драги пријатели, со голема радост го споделуваме првиот подкаст на Македонско-американската алумни асоцијација од серијалот ‘The Voice of MAAA’ (Гласот на МААА) при проектот ,,Алумни поддршка на волонтерски и воннаставни активности".

Подкастот е на тема „Перспективите на младите луѓе во нашата земја„ и во него гостуваат нашите членови Бојан Кордалов, комуниколог и Иван Дургутов, младински активист, а го модерира Катерина Топалова, новинар.

Се надеваме дека гласот на нашите членови ќе допре до младата популација во нашата земја, како и до сите заинтересирани за темата. Уживајте!

Популарно