Во напливот на еуфоријат за апсењето на педер-рекетарите, наглото освестување на докажаните соросоидно-велепредавнички гниди (Геровски, Милчин, Саки Кировски, Ванковска…) и разбегувањето на ја-нисам-одавде рекет новинарите (Кабранов, Борјан, Јадранка…) – остануваат не доволно забележани предупредувањата на професионалците во правната фела и дилемите што изникнуваат од сегашнава ситуација.

На правно нестабилен терен, каде што обвинителите од ЈО на чело со нивните шефови Јовевски и Рускоска цапаат во жива кал, а каде што на давениците од СЈО (Ленче Ристовска и Лиле Стефанова) пропаднати во гериз гомната почнуваат да им влагаат во уста, оставен е простор на неограничен број грешки и манипулации. Ненамерни, ама и намерни.

Лидерот на ВМРО ДПМНЕ и на вчерашната прес конференција беше јасен дека СЈО за нив е историја и дека Катица Јанева треба да заврши во притвор. Исто така беше јасно кажано дека за оваа партија валидни се само случаите што СЈО ги има отворено до датумот договорен во Пржино. А тој е одамна изминат.

Поранешниот председател на судот Владимир Панчевски вчера предупреди дека: “ако предметов “рекет” е поврзан и е во врска со прислушуваните разговори, а неспорно е поврзан, ОЈО и Јовески немаат надлежност над него да водат постапка. Бидејки е спротивно на законот кој дава исклучива надлежност на СЈО, а е донесен по вољата на четирите политички партии“… Со други зборови, се‘ ова што се апси и процесуира, на некоја повисока инстанца може да биде поништено заради ненадлежност на правниот субјект.

Гледајки ги работите од ваква перспектива, излегува прашањето дали некој супер влијателен куклар, каков што е оној на скопско Кале на пример, прави циркус за да ја замае јавноста. Да ја замае за да протне нешто што во “мирнодопски“ услови не би прошло, а потоа во некое догледно време приведените и процесуираните да бидат амнестирани, рехабилитирани, пуштени…

На Македонија и престојат вонредни парламентарни избори во април догодина. Пред тоа не му одговараат на ВМРО ДПМНЕ, а и “странскиот“ фактор ќе го остави Заев да се доудави до крај внесувајки ја Македонија на сила во НАТО.

Ситуацијата на полето на политичките партии е следна:

Оваа бомбашка афера СДСМ нема да може да ја преживее како партија во оваа форма во која е. Со сите странски служби и внатрешни кртови распоредени околу Сашо Мијалков кога беше директор на УБК, снимките не обезбедија докази дека било кој од ВМРО ДПМНЕ директно земал пари, а уште помалку дека рекетирал домашни фирми. Спротивно, снимкките што бугарите ги обезбедија за да го заштитат Орце Камчев, а кои копии се предадени и на Заев и на обвинителот Јовески, јасно покажуваат (ауди и видео) како најблиските соработници на Заев бараат и добиваат пари од рекет. Најавеното приведување и одземање на пратеничкиот имунитет на Кирацовски и Ременска само ќе се една епизода од оваа сапунска опера. Такво рашрафување на СДСМ, која сега се оддржува залепена со селотејп траки, само затоа што им се потребни на западот за влез на Македонија во НАТО, ќе ја распадне оваа партија. Бидејки, секако ќе следува процесуирање на најизложените СДСМ кадри, пред се на Зоран Заев и Никола Димитров, за велепредавство. Процесуирање што ќе биде дозволено од “западот“ за да се разлабави негативното расположение на најголемиот број граѓани кон НАТО, ЕУ, запдните амбасади…

На ВМРО ДПМНЕ му требаат уште 6 до 8 месеци за комлетно да го поврати теренот, па со познатата војничка дисциплина да настапи на изборите во април. Тие, тешко искрвавени со прогонот од СЈО, со приведувањата и процесуирањат, сакаат да испливаат и земат кислород што ќе им биде потребен за изборната трка. Секако, тоа е и период за расчистување со груевисти, мијалковисти и слични “исти“, што се навлезен во органите на партијата а работат за Сашо Шиптар или за бегалецот од Будимпешта. Индикативно е што сите најбогати луѓе од Македонија се изрекетирани, само Сашо Шиптар сопственик на најелитниот и најскапиот хотел во Македонија, Мериот, сопственик на се и сешто низ Македонија, не е рекетиран и не му биле барани пари!!!

Малите партии, пајтон партии, како и движењата што сакаат да се трансформираат во политички субјект се премногу “ситна роба, дучанчина“, што би рекол Велија. Без позначајни финансиски средства, без масовност, со истрошени кадри, со “веч виџено“ лидери, со вметнати “активисти“ што им роварат работејки за интересите на СДСМ, ВМРО ДПМНЕ или тајната полиција – оваа опција е без некоја позначајна улога. Можеби да штрбне два-триесет илјади гласа од ВМРО ДПМНЕ, и толку.

Крајно, со одлуките на Врховен и други инстанци (меѓупартиски договори) пресудите против добар дел од пресудените вмровци ќе паднат. А тие ќе бидат слободни луѓе. Тоа, од политичка гледна точка, пред се е важно за понатамошната судбина на бегалецот Никола Груевски. Тој, од оваа есен ќе е со поништена пресуда за “она на М“, па со самото тоа ќе падне и санкцијата што му е предвидена. Со самото тоа и потерницата. Груевски, многу е извесно дека есеноска ќе си е дома со мајка му и ќерките. Колку е тоа добра или лоша вест за Мицкоски? Доколку Груевски кон Мицкоски сака да изиграва она што кон него изиграваше Љупчо Георгиевски, во тој случај тоа е лош момент за ВМРО ДПМНЕ. Но, доколку сака да помогне (идеолошки, финасиски, политички, советодавно и со својето неспорно влијание кај дел од членството), тогаш е тоа добра варијанта за сегашново раководство. Познавајки го Груевски, тој сепак ќе се реши да биде “Љупчо број 2“.

На читателите што ја следат Дудинка им препорачувам внимателно да ги проценуваат настапите и инстант изливите на зачуденост, на патриотизам, на не-бев-тука новинарите…

Како што може да се види, доследноста, непоколебливоста, не менување на страните остана доблест само на тројца (делумно и на 4-тиот) новинари во Македонија. Бриселската тројка е единствена која не смени страна, ами остана до својата Македонска. Не дозволи да биде фатена од политчика еуфорија, не дозволи да биде (пот)платена, изманипулирана… Вечно останаа со истите ставови. Мирка дека е непоколеблив левичар и идеалист. Бобан и Миленко дека се традиционалисти и патриоти.

Од друга страна, прелетачи од СДСМ кон ВМРО ДПМНЕ (и обратно) има колку сакаш. Конкуренцијата во велселалом и супер велеслалом, за шантрање со газот од лево на десно и обратно, е ужасно голема. Јавно декларирани сдсмовци, сега се перјаници на ВМРО ДПМНЕ. Јавно декларирани анти вмровци, сега се антои сдсмовци. Калакурник.

Затоа препорака, не верувајте никому (ниту на мене), туку само на себе и својот инстинкт и чуства.

Миленко Неделковски за Дудинка.орг

„Секоа чудо за три дена“, стара македонска изрека. Ок, не знам дали е македонска, но знам дека кај нас се покажува како точна секогаш. Еве и денеска веќе речиси никој да не зборува за Тамара. Да бидам реален, во времево на Заев и другариве, секојдневно има толку многу гафови, што тешко е јавноста да се задржи на еден, подолго од неколку дена. Затоа решив, дури сеуште има барем мал интерес на темава, да искоментирам уште еднаш.

Прво, за вториот статус на Тамара и обидот да се самопрестави како жртва, лажејќи очигледно уште еднаш. Потценувањето на интелектот на народот и стана навика на пејачкава од Скопје. Во вториот статус, Тамара ја повтори лагата дека менувањето на химната било несакајќи, иако како што пишав пред некој ден, има докази дека тоа не е така. Потоа го вмеша нејзиното смејство, слично како при настапот на Евровизија кога 200 пати кажи дека ќе пее за ќерка и. Јас не знам низ каква тоа агонија поминувало нејзиното семејство. Им се заканил некој? Ги малтретирале на улица? Затоа што ако имало такви испади, пејачката треба веднаш да пријави во полиција. Она што знам е дека прочитав огромен дел од коментари до неа на нејзиниот фејсбук и иако повеќето без непријатни, па дури и злобни, не прочитав ниту една директна закана по неа. Освен јајца на концерт, ама не верувам дека тоа Тамара го сфаќа како „агонија“ за неа и семејството. Од таму, мојот став е дека Тамара намерно се крие зад семејството, зад фактот дека таа е мајка и повторно глуми жртва. За крај сето ова да го зачини со уште една лага: „Ниту сум била ниту ќе бидам дел од нечии политички игри“! Па добро бе Тамара, зарем волку евтина лага треба да помине? Ајде без да објаснувам, еве волку само:

Толку за неа, сега за они кои како по наредба се јавија во одбрана на пејачката по нејзиниот втор статус. Прво да се разбереме:

Тамара воопшто не е, ниту била проблем. Тамара си е Тамара. Не беа злобните коментари (секако непотребни) насочени кон неа, туку кон она што стана, односно што го преставува. Тамара, од сакана македонска пејачка, стана естраден преставник на една политичка идеологија, која ни смени име, устав, историја, идентитет... и не мисли да престане да ни менува. Сите напади беа насочени кон тоа што Тамара стана, тоа што Тамара го преставува. Требаше да знае дека се си има цена, па и парите за промовирање на политиката на оваа (и секоја друга) влада. Сега појасно е?

Всушност и не станува збор за напади кон Тамара, туку за одбрана на она што нас ни значи!  Пејачката нападна, ние се браневме! Ние ја браниме Македонската химна, илинденската историја и сите комити. Со тоа го браниме она што за нас значи да си Македонец, она што за нас значи идентитет. Со кое право вие го напаѓате тоа? Дури и да сметате дека идентитетот почнува со Црвенковски или Заев, со кое право нас не напаѓате? Туку, се убаво напиша Трајче Бјадов на Фејсук, па еве да не се мачам да го гклопувам по свое:

Автор: Пацифист