Според последниот извештај на австриската агенција за вработување, во Австрија престојуваат повеќе од 1 милион и 200 илјади странски државјани. Половина од нив потекнуваат од земјите кои не се членки на ЕУ, а околу 317 илјади странци потекнуваат од земјите на поранешна Југославија. Врз основа на официјалната статистика, во Австрија моментално претстојуваат околу 23.000 Македонци.

Тоа што ја прави Австрија привлечна за голем број странски работници, меѓу кои се вбројуваат и Македонците, е големата понуда на работни места како за домашното население, така и за населението од останатите земји. Поради тоа, Австрија спаѓа во земјите со релативно ниска стапка на невработеност. Имено, населението кое е невработено, а притоа активно бара работа изнесува 5.3 проценти од вкупното работоспособно население. Стапката на невработеност кај населението со австриско државјанство изнесува 4.9 проценти, додека пак невработеноста кај жителите со неавстриско државјансто е малку поголема и изнесува 9.9 проценти.

Австрија секоја година има потреба од голем број на сезонски работници во областа на туризмот, земјоделството и шумарството. Токму затоа, нешто повеќе од 30.000 работници секоја година заминуваат на сезонска работа во Австрија. Постои висока побарувачка за најразлични видови на професии, меѓу кои како најбројни се вбројуваат: келнери, готвачи, помошници во кујна, собарки, чистачки, рецепционери и сл. Потребата за овие работници е најголема во два годишни периоди, и тоа: од ноември до март во западните региони на Австрија каде што се одржуваат зимските спортови; и од мај до октомври во сите туристички региони во Австрија. Потребното ниво на познавање на германскиот јазик варира во зависност од позицијата, но во најголемиот дел од огласите се бара негово основно познавање (B1/2 за позиции кои бараат секојдневна интеракција со клиенти; и А1/2 за останатите позиции). Работното искуство на слична позиција се смета за предност, а добредојдени се и сите препораки, сертификати и награди така што се земаат предвид при финалната селекција.

Трошоците за сместување и исхрана се во целост покриени од страна на компаниите кои вработуваат, па така останатите трошоци се минимални (работниците ќе бидат однапред запознаени со можните трошоци што може да произлезат во текот на престојот). Сместувањето се наоѓа во непосредна близина или во рамките на туристичкиот центар во кој работникот ја извршува својата работа.

Платата на работниците се утврдува во зависност од многубројни фактори како што се: колективниот договор помеѓу синдикатот и државата, бројот на работни часови, прекувремена и ноќна работа, работа за време на празници и сл. Имајте предвид дека врз основа на колективниот договор, минималната плата на работниците мора да изнесува најмалку 1000 евра, а од мај 2018-та година изгласан е нов колективен договор за вработените во угостителскиот сектор со кој минималната плата се зголеми од 1460 на 1510 евра бруто. Во однос на редовното работно време, утврден е фиксен износ на работни часови во текот на денот со можност за платена прекувремена работа во зависност од реалните потреби. Платите се разликуваат од професија до професија меѓутоа во просек се движат од 1300 до 1900 евра без вклучени бакшижи и бонуси. Притоа, најплатени се готвачите чија месечна плата достигнува до 1900 евра, а најмалку платени се келнерите и собарките со по 1400 евра. Во сферата на туризмот, донесен е специјален закон во кој е утврдено: бројот на работни часови во неделата или месецот; паузите за одмор; и слободните денови. Дополнително, законот предвидува исплата на 13-та и 14-та плата која им следува и на сезонските работници во зависност од бројот на месеци во активен работен однос.