По 4 години се врати во татковината: Зошто се вративме од Нов Зеланд во Македонија?

Марија Баришин Лус од Скопје, универзитетски предавач со докторат на тема Организациско однесување, сопруга на Сајмон и мајка на Мартин (12), по 4 години живот во Нов Зеланд се пресели назад во Македонија.

За нејзината одлука таа објави детален Фејсбук статус.

Нејзината објава на тема „Зошто се вративме од Нов Зеланд? Убава и средена земја со драги луѓе!“ гласи:

„Две мои блиски другарки ги изгубија мајките во Македонија и не можеа да ги испратат. Зошто? Далеку, скапо, немање време од работа и за време на ковид - затворени граници.

Мајка ми има 84 години, не да се али 84. Не верувам дека ќе го преживеев тоа затоа што покрај огромната љубов јас до ден денес сум емоционално ко-зависна од нејзиниот совет и одобрување. Татко ми е младич и бољи/попокретен искрено не знам од него али 78 години.

Златен народ, помош од државата добивавме до 15.000 долари годишно затоа што моите примања не беа стабилни и редовни, но како доаѓаа така одеа на сметки. Страшно високи трошоци посебно кирија/хипотека, а ниски плати (не во тој размер како во Македонија јасно). Но, сè повеќе фамилии без дом поради недостиг на живеалишта. Храната за 30% поскапа од Австралија, а платите 30% пониски. Гладни деца колку сакаш!

Највисока точка на тинејџерски самоубиства во земјите на ОЕЦД, а имам тинејџер кој две години ми кука дома да си дојде (не играат деца на улица) и кој дали вистински или манипулативно имаше такви изјави.

Прекрасни плажи за шетање и гледање и природа, но за бањање не можат вода на Халкидики да му носат. Топол океанот, но како да се бањаш во Преспа.

Земја со нула корупција исто како Данска ама јас некако успеав да предавам на државен факултет каде Скопје 2014 финта направиле и нормално работниците испаштале, а 100 од нив, технолошки вишок станале.

Гратчето мое омилено - банкрот, бившиот градоначалник собрал 300.000 долари од буџетот врз основа на физибилити студии за проекти кои никогаш не се почнале, а по 20.000 долари по студија по своите другари. Одговорност никаква!

Корпоративно малтретирање и мобинг епидемија! Матичната која е генијална жена ми вика - минимум 80% од моите возрасни пациенти бар еднаш побарале боловање поради стрес на работа.

Криминалот никогаш поголем поради тоа што бандите од јужен Аукланд се во војна па секоја вечер пукање некаде. Среќа не толку жртви пошо дечкиве се од South Auckland а не Southside Chicago! Редовно погрешни куќи решетаат затоа што информациите им се неажурирани.

Синдромот на tall poppy: ако некој дигне глава и е поуспешен главата се сече и се слават медиокритети.

Образованието небаре градинка. Домашна никако, книги нема, али супер ми е Мартин според наставничките. Ќе видиме колку е супер во септември кога ќе продолжи тука. Кутриот викаше леле колку сум назад математика моиве во Скопје далеку повеќе имаат научено јас од 4то не сум мрднал.

Здравството одлично доколку се работи за повреда или нешто тешко како рак, сè друго на приватно доколку не е голем проблем. Така гинеколог не видов нит другаркиве кои раѓаа.

Дерматолог на државно нема, а земја со најголема стапка на рак на кожа. Да се надоврзам од времето само сонцето ужасно ми сметаше. Забар - две коронки 14.000 долари, протеза за Мартин исто, а третирање на корен 2.500. Психијатар државно само ако јадеш живи луѓе по улица инаку како мене ни упат не прифаќаат. На приватно едно 10.000 долари годишно.

Немање ефикасен јавен превоз така што без две коли не е изводливо.

Хипотека уште 28 години значи ќе дочекам 70 без исплатена куќа, а по 65 државната пензија ни пола рата нема да ми покрие, а касно отидовме за да имаме доволно во приватните пензиски фондови.

Да беше поблиску и не на јужна хемисфера каде што кога тука е зима таму е летниот распуст од 6 недели никако не одговара посетување на Македонија, а башка едно 5.000 евра за авионски карти. Важно маж ми секоја вечер ме прашува кога пак ќе сме го шетале Амалфи коуст. Да беше НЗ каде што е Британија, не би се вратиле.

Да мрднеш било каде, ем изгор ем далеку. А бе шо Раротонга, Кук Острови 4 саати лет, не баре Скопје - Рекјевик. Ту и таму некоја промоција до тие острови, Фиџи миџи и Австралија и Хаваи. Бали 9 саати лет! А нели сè ќе видевме! НЗ го прошетавме супер.

Прекрасна природа, романтични гратчиња, неколку големи града - Аукланд, Велингтон, Kрајстчр, Дунедин и Хамилтон. Кафич, лежалки на плажа Азис, музика сам си носиш или од комшиите.

Скара, кампување, пецање риби, пловење и All Blanks и крикет национални спортови. Сајмон: ај бротче да купиме! Шо? Ја од Скопје ти од Њу Мексико! Од бротче - пластични играчки во Вардар мада не памтам, а ти по Рио Гранде пресушена поред твојот град. Нејсе не сме за тој спорт.

Расизам нема! Не се Кивите, аустралијанци, нит Маорите, Абориџини. 80ти/90ти голема кампања за оживување на Te Reo Maori! И сеа секој на чело со хипстерчињата те поздравуваат со Kia Ora си испрале раце за крадењето земја и убивањето на Маорите со тоа.

Чиста шминка пошо системски расизам колку сакаш. Сите живеат во јужен Аукланд заедно со пацифика луѓето од по островите кои аутоматски добиваат државјанство. Повеќето на бенефит и со многу деца до 10/11. Криминал цвета од немање доволно можност иако на папир демек све нудат али не иде! Хипотека, кредит за мал бизнис потешко. Епидемија на метамфетамин и синтетичка марихуана.

Се сметаат за социјална држава, но тек сега пројдоа закон за 10 дена годишно боловање мандатирано со закон, а пред тоа биле 5. Значи при тешка болест: 10 дена, денови од одмор и зависно од работодавецот, отказ или неплатено.

Локдауните за ковид потребни или не, маме ни е*аа психички едно 10 месеци најрестроктивните мерки во свет.

Документи имаме за цел живот така што можеме секогаш да се вратиме назад ако во тој момент тоа е најпаметно. А имаме и американски и ЕУ документи, не сме без избор.

Прекрасно искуство беше Нов Зеланд и не би го мењала за ништо во светот посебно прекрасните ми другарки - Хелена, Тања, Бубе, Александра Весна и Азра ве сакам неизмерно! И нивните партнери Игор, Сокол, Влатче, Весна нејќе дечко, Ненад! Јани, Стефи и Влатко - бев искарана од Јани и да срам ми е!“

Бисер на Медитеранот со пониски цени од Македонија!

Можеби звучи неверојатно, но постои место на Медитеранот, кое е дел од ЕУ, кое има навистина што да понуди, а со далеку пониски цени од повеќето градови во Македонија. Станува збор за еден голем остров во Италија, долу на југот, кој на мапа ќе го најдете веднаш шпицот на чизмата (Апенинскиот полуостров). 

Уште на првиот чекор од авионот во Комисо не прегрна топлиот мирис на море измешан со свежина на лимони. Летавме од Софија, планот беше до Катанија, но поради пожарите кои беснееја на Сицилија летот ни беше преместен за Комисо. Мало градче на околу 100 километри од Катанија.

Кога стигнавме доцна навечер пред аеродромот имаше организиран бесплатен превоз до Катанија. Со срца полни со возбуда и планови, се впуштивме во авантурата. 

Катанија – град на бои и вкусови 

Првиот ден го започнавме со прошетка низ уличките на Катанија, каде секој камен има своја приказна. Градскиот пазар пулсираше со живот – мирисот на свежа риба се чувствуваше надалеку. На улица ни приготвија сендвич со крцкав леб, моцарела и мортадела чиј вкус беше првото мало „добредојде“ од островот. Со градски автобус стигнавме до плажите во близина на аеродромот – чудно, но прекрасно чувство, да пливаш додека над тебе прелетуваат авиони, а потоа пешки се вративме до градот за да го погледнеме од агол поблизок на тие што живеат таму.

Работното време на сите продавници, кафичи, ресторани беше двократно односно во жешките часови не работеше ништо, а вечерта следуваше забавата, улични свирки, преполни барови и ресторани. Секако дека едната вечер јадевме домашна паста,а  другата беше резервирана за коктели, Аперол и лимончело шприц кои беа со доста ниска цена (3 евра). 

Таормина – разгледница што оживува 

Од Катанија автобусот нè однесе до Таормина – како да влегуваш во разгледница. За еден час со малку лудо возење по страните и криви улици стигнавме до градот, а со жичара се спуштивме кон плажата на Изола Бела. Камена плажа со тиркизно море, со неколку барови во кои мора да признаам дека имаше високи цени за наши стандарди.

Можеби најромантичен дел од денот беше што бевме сведоци на свадба на плажата.. Вечерта се вративме горе повторно со жичарата(картата чинеше 10 евра за двата правци) за да ја почувствуваме магијата на градот во ноќта – погледите што го одземаат здивот и градините што мирисаат на лаванда и историја.

Сиракуза – љубов на прв поглед 

Еден ден  без план отидовме до автобуската станица и купивме карта за Сиракуза. По патот просведочивме на огромниот дел зеленило што изгорело, се мирисаше на чад но кога стигнавме градот нè фасцинира со својата убавина. 

Малата плажичка нè дочека со топли бранови, се изгубивме шетајќи низ тесните улички, а канолите беа совршената сладост на тој ден. Храната и пијалоците не беа воопшто скапи, од паста за 4 евра до газирани сокчиња за 2 евра.

Палермо – мешавина од култури 

Патувањето го  продолживме од другата страна на островот, во Палермо – град каде модерното и класичното танцуваат заедно. Мирисот на пица нè следеше на секој чекор,  пробавме неколку различни видови, секоја со свој карактер.

Но вистинската љубов таму беше Мондело – плажа со кристално чиста вода, опкружена со прекрасна придрода од карпи и планини и по некој бар на плажата каде неизбежно е да се напиеш Аперол. 

Во вечерните часови со тротинет видовме поголем дел од градот и се забавувавме на уличните забави.

Цените не изненадија, и тоа позитивно. Буквално не се исплатеше да се влегува во маркет за било што. Седнуваш во кафич и се прашуваш дали навистина си во западно европска земја. Пива Хајнекен, Амстел, Бекс (0.5л шише) 2.5 еур, аперол 2.5 евра, коктели 4 евра, жестоки пијалоци од 2-5 евра. Во пекара може да јадете и за помалку од 1 евро, а се наоѓаат и пицерии каде средна пица почнува од 3 евра (маргарите), па нагоре.

Трапани – убавината на непланираното 

Планиравме бродска тура од Трапани до островите Фавињана, но автобусот до Трапани се расипа уште на тргнување од Палермо, чекавме да дојде друг по нас и секако го пропуштивме бродот.

Наместо разочарување, градот ни подари нешто друго – прошетка низ сончеви тесни улици, кафе барови со одлично кремасто кафе и плажа со природна сенка од палми. Некои приказни едноставно се пишуваат сами. 

Ветување на заминување 

Последните моменти во Катанија беа тивки. Гледавме кон морето, додека сонцето се спушташе зад хоризонтот, и знаевме дека Сицилија не е само дестинација – таа стана дел од нас. 

На заминување си ветивме: ќе се вратиме повторно.  

Ј.Т.

ФОТО: Девојка потполно ги збуни корисниците на Твитер, никој не знаел во што гледа

Бизарна фотографија од девојка, овој викенд добро ги „намачила“ корисниците кои немале идеја во кој дел од телото гледаат.

Фотографијата била споделена на Твитер, кога еден корисник забележал дека со неа нешто не е во ред.

„Прво помислив дека ова е нејзиниот врат“, го напишал своето размислување. Меѓутоа, се испоставило дека погрешил.

Необичната фотографија почнала да се шири на социјалните мрежи, оставајќи многумина во недоумица.

„Гледам во неа пет минути, и доколку ова е нејзиниот врат, тогаш јас сум глупав“, напишал друг корисник на Твитер.

Откако добро ќе ја погледнете фотографијата, ќе видите дека на неа се наоѓа жена со долга, виткана коса и голи рамена.

Чипсот и WC шолјата имаат нешто заедничко поради што никогаш повеќе ќе нема да сакате да го јадете

Чипсот за прв пат се појави во 1853 година кога готвачот Џорџ Крум постојано се нервирал од клиентите кои постојано му ги враќале пржените компири, бидејќи биле премногу дебело исечени.

Во својот бес, Крум го исече компирот тенко како лист го испржил и така несвесно стана креатор на чипсот каков што денес го познаваме. Многу се промени од тој ден. Барањата за поголема количина на чипс доведоа до тоа сè повеќе хемикалии да се употребуваат и во производството на чипсот. 

Една од хемикалиите е натриум бисулфит кој се користи за да се разбие растот на бактерии на овошјето и зеленчукот, некоја морска храна или виното. Исто така, оваа хемикалија се наоѓа и во средството за чистење на тоалетот. Се наоѓа и во некои детергенти за миење садови, но во поголема количина е присутен во чипсот.

Натриум бисулфит реагира со ослободување на гас на сулфур диоксид, кој го спречува развојот на бактерии и промени во бојата предизвикана од хемиската реакција. Се користи во чипсот за да ја подобри неговата долготрајност на полиците во продавниците и да спречи промена на бојата.

Количините кои се пронајдени во чипсот се сосема безбедни. Произведувачите секако се советуваат да внимаваат. Доколку се користи на свежи производи кои содржат витамин Б1 тогаш доведува до негово уништување.

За жал произведувачите сè уште не успеале да пронајдат замена за оваа хемикалија.

Популарно