Богомладенецот, на осмиот ден по Своето Раѓање, според старозаветната традиција, примил обрезание, коешто било востановено за сите новороденчиња од машки пол во знак на Заветот на Бога со патријархот Авраам и неговите потомци. Притоа, Нему му било дадено името Исус (што значи - Спасител). Самото наречение на ова име е знак на најголемото служење на вочовечениот Син Божји, „зашто Тој ќе ги спаси Своите луѓе од нивните гревови” (Мт. 1, 21). Ова име: Исус, било предречено од Архангелот Гавриил уште при Благовештението на Дева Марија и предвозвестено од Ангелот на праведниот Јосиф. Во Новиот Завет обредот обрезание го отстапил своето место на светата Тајна Крштение. Како печат на Христовото служење во делото на спасението на светот, овие два настана: именувањето и обрезанието, ги потсетуваат христијаните, дека тие влегле во Нов Завет, Нов Сојуз со Бога и дека се „обрезани со неракотворено обрезание, со соблекувањето на гревовното тело на плотта, со обрезанието Христово” (Кол. 2, 11). Самото име христијанин, сведочи за влегувањето на човекот во Новиот Завет со Бога.