МЛАД СТАРЕЦ: Уморен сум од тоа што 16 години ги поминав образувајќи се и седум години барајќи работа

Социјалните мрежи може да се каже дека се место каде ќе сретнеме и видиме се.

Револтирани статуси, маки, заљубени девојки и момчиња, приказни за животот и реалноста, барања за донации и што ли уште не.

Овој пат наидовме на една интересна балканска приказна во која ќе се пронајдат сигурни сме и многумина од нашата земја.

Приказна за дечкото кој поради секојдневието се чувствува како млад старец!

Почнува вака:

„Денес зборував со еден дечко кој има 36 години. Висок, згоден и паметен. Тој ми рече: „Јас сум млад старец!“

Го прашав од што е толку уморен?

 Па тој почна да зборува и тоа по овој редослед:

Уморен сум од тоа што 16 години ги поминав образувајќи се и седум години барајќи работа.

Уморен сум од тоа што на секои пар месеци одам во Биро за вработување.

Уморен сум од пишување CV-ња, прилагодувајќи ги за секое работно место на кое конкурирам.

Уморен сум од тоа што секогаш се напрегам да се претставам во најдобро светло.

Уморен сум од наместени разговори за работа.

Уморен сум од тоа што сум архитект, а живеам во пропадната куќа со пропаднат мебел, напукната фасада и кров кој одвреме-навреме прокиснува.

Уморен сум од тоа што не можам да најдам девојка.

Уморен сум од тоа што во суштина можам да најдам девојка, но таа не сака да дојде во пропаднатата куќа на пропаднатиот архитект. Девојките не го сакаат зборот „пропаднато“.

Уморен сум што уште од првиот состанок ме прашуваат какви ми се плановите за понатаму, што можам да и понудам и дали мислам да останам тука.

Уморен сум од тоа секој ден да си велам самиот на себе „ти не си пропаднат архитект“ и дека таа не беше вистинската девојка за тебе.

Уморен сум од мајката која секојдневно плаче над мојот живот како да ми фали нешто.

Уморен сум од тоа секој ден да мислам дека навистина ми фали нешто.

Уморен сум од реченицата: „Ќе биде подобро“.

Уморен сум од гледањето во часовник и броење колку години сум тука и колку од нив си заминале со ветерот.

Тогаш го прашав како би сакал да живее?

Тој ми одговори и тоа баш по овој редослед:

Сакам мајка ми да не плаче, туку да се смее кога ќе си дојдам дома.

Сакам куќата во која се враќам да не биде ниту поширока, ниту подолга, туку да биде сува и да има поправен покрив.

Сакам да се враќам од работно место на кое го ценат моето знаење и редовно плаќаат за него онолку колку што е потребно за да не се чувствувам понижено како некое куче.

Сакам да имам девојка со која нема да морам да се преправам дека сум некој друг. Ниту да се срамам што немам секогаш пари.

Сакам да сум заљубен.

Сакам да не морам да се лажам секој ден дека сум подобро.

Ете, ова ми го кажа еден архитект кој не може да најде работа и работи по скелиња, за да се прехрани себеси и мајка си.  Не му смета ни ветерот, но подоцна го чувствува во ребрата и коските, додека се тушира.

Ова е приказна за момчето кое од секојдневната борба се чувствува како млад старец или остарен млад човек.

Јас сум негова врсничка. И баш како и тој, често се чувствувам постаро и поуморно отколку што е нормално за моите години, иако сите ми велат дека изгледам помладо.

Видете, тоа со годините е зезната работа. И не мора ништо да значи.

На улиците се разминуваме со луѓе за кои само можеме да претпоставуваме колку години имаат. Затегнатата кожа или кожата која виси е само иузија која наведува на погрешен суд.“

Пронајден непознат валцер стар 200 години, се верува дека е од Шопен

Досега непознат валцер е откриен во трезорот на американската Библиотека-музеј „Морган“ во Њујорк. За новопронајденото музичко дело, се верува дека го напишал полскиот композитор Фредерик Шопен, пред речиси 200 години.

Реткиот ракопис, имено, го открил кустосот Робинсон Меклејлан при каталогизациите. Тоа потоа дошло во рацете на стручњак за делата на Шопен, за да се утврди автентичноста на партитурата. Записот е датиран меѓу 1830 и 1835 година. Не е потпишан од Шопен, но може да се види неговиот препознатлив бас-клуч меѓу нотите.

– Она во што сме најсигурни е дека ова е напишано од раката на Шопен, на хартијата што тој ја искористил… Она што не е сосем јасно е дека тој ја компонирал музиката. Тука сум околу 98 отсто сигурен, а многу луѓе кои го слушнале веќе чувствуваат во стомакот дека ова звучи како Шопен, изјави Меклејлан.

Кинескиот пијанист Ланг Ланг го отсвири и сними валцерот за „Њујорк тајмс“ (New York Times) којшто ја откри приказната.

- Звучи многу како Шопен, со многу драматична темнина којашто се претвора во позитивно нешто. Прекрасно е. Ова не е најкомплицираната музика на Шопен, но и еден од најавтентичните стилови на Шопен што можете да ги замислите, изјави Ланг.

Валцерот содржи и мали грешки, но Меклејлан е уверен дека музичкиот запис е на Шопен. Композиторот кој пишувал претежно за солонастапи на пијано, почина на 39-годишна возраст во Франција во 1849 година. Тој често бил прогонуван од халуцинации, а се верува дека имал и епилепсија, според некои истражувачи.

Според Фројд, ова е единствениот начин да се препознаат глупавите луѓе: Една работа веднаш ги издава, внимавајте како се однесуваат

Зигмунд Фројд, најпознатиот психијатар и таткото на психоанализата, меѓу другото, ни остави генијална мудрост и универзални изреки кои се актуелни во секое време.

Меѓу нив е и лекција што секој треба да ја запомни - како да препознаете глупави луѓе?

Првиот знак на човечката глупост е целосното отсуство на срам

Легендарниот психијатар многу брзо ја открил човечката глупост, а ве советува како да ја откриете во една реченица:

„Првиот знак на човечката глупост е целосното отсуство на срам“, рече Фројд.

Така, кога ќе се најдете во ситуација кога ќе се засрамите од туѓото однесување или изјава или ќе ве изненадат некои луди постапки - веднаш знаете со кого си имате работа.

Ако не ве ценат, не докажувајте се - само бидете свои

Не е ваш проблем, нивен е. Не ги намалувајте стандардите поради тоа и не правете што сакаат, изиграјќи кловнови. Верувај дека ќе те искористат во одреден момент, тоа е самата природа на луѓето.

Кога ќе им дадете еден прст - тие ја земаат целата рака. На крајот, и покрај се, навистина повеќе нема да ве ценат, па се што сте направиле и поминале ќе биде залудно. Ако не ве ценат, не докажувајте се - само бидете свои. Не ја намалувајте цената на вашето достоинство за да стекнете доверба, и онака нема да ја добиете.

Ако не ви веруваат - не барајте изговори за нив

Кога не сакаат да веруваат - нема да веруваат. Ќе го искористи за некои лоши намери. Доволно е и покрај се да останете верни на себе и ќе видите како работите сами ќе се променат по некое време. Но, не очекувајте промени преку ноќ. Вистинските луѓе ќе ја откријат вашата вредност порано или подоцна.

Кога ќе најдете такви луѓе, држете ги како капка вода на дланка, а останатите игнорирајте ги. Вашите очи нема веднаш да ја забележат вредноста на таквите луѓе, но штом ќе ги препознаете, не дозволувајте ништо да ве одвлекува од нив. Кога ќе станете најдобрата верзија од себе, тогаш ќе се појават луѓе чие присуство ќе стане вистинската внатрешност на заедничкиот живот. Тогаш вашиот заеднички живот ќе стане она што отсекогаш сте го посакувале.

Најмалото бебе на светот и понатаму води вистинска борба за сопственото здравје

По година и пол поминати во болница, најмалото бебе во Британија конечно пристигна дома. Имено, Робин Чемберс е родена со само 312 грама, а нејзините родители Даниел и Шантел велат дека сега конечно може да започне нивната бајка.

Имено, Робин веднаш по раѓањето почнала да се соочува со бројни здравствени проблеми, поради што првите 18 месеци од животот ги поминала во болница. Борбата со хипоксично-исхемична енцефалопатија од трет степен, церебрална парализа, епилепсија и тешка апнеја доведоа до тоа да таа да мора да се храни преку назогастрична цевка.

Покрај сето ова, Робин се соочи и со инфекција на белите дробови од која за малку ќе завршеше трагично, но, за среќа успешно ја надмина.

„Бевме многу возбудени кога ја донесовме дома – тоа беше како остварување на сонот“, рече нејзината мајка Шантел.

Иако таа сега е во топлото семејно гнездо, борбата на малата Робин сè уште не е завршена. Нејзините родители сега треба да соберат средства за потребните третмани, терапии и опрема која е потребна за нејзиниот развој. За овој „луксуз“ потребни им се 100.000 фунти (околу 120.000 евра) а од собраните пари планираат да ѝ купат специјална опрема како трицикли, колички и седишта кои ќе помогнат во нејзиниот развој.

„За малку ќе ја изгубивме во мај, и тоа беше многу тежок период кога ја доби инфекцијата на белите дробови, но оттогаш таа само стануваше сè посилна. Во последните три месеци таа навистина добро закрепна и стана доволно здрава за да можеме да ја однесеме дома“, изјави Шантел, пишува „Daily Mail“.

Популарно