Славица се венча во бабиниот венчален фустан, стар 53 години

Неготинка се венча носејќи го бабиниот венчален фустан, стар 53 години. Се вика Славица Шишкова Махљијанова, има 26 години и уште малку ќе дипломира медицина. Со ваквиот гест, идната докторка предизвикува емоции и дава до знаење дека негувањето на семејните вредности е значајно нешто во животот на луѓето.

– Пред да кажам како дојдов до идејата за да го носам венчалниот фустан на баба ми, да кажам дека јас бев дете кое порасна со многу љубов. Да напоменам и дека сум многу поврзана со родителите на моите родители и општо со целата моја фамилија. Пораснав со нив и навистина многу работи имам научено од нив. Отсекогаш сум била посебно поврзана со мојата баба, со насмевка секогаш кажувам дека не за џабе го носам нејзиното име. Посебна конекција имаме ние две. Буквално, таа ми е потпора за сè во животот, посебно откако моите родители и сестра ми се преселија да живеат во странство. Тука е да ме советува за секоја ситуација со којашто се соочувам во животот, ја започна Славица својата животна приказна.

Со задоволство се сеќава на сите мигови поминати со својата баба низ годините.

– Додека бев мала постојано ни ја раскажуваше на нас внуците приказната за нејзиниот живот и животот на мојот дедо. Многу често јас, сестра ми и моите братучеди знаевме да отидеме кај нив и со часови да слушаме за тоа како се запознале, колку тежок живот имале, но како и покрај сите падови во животот, секогаш знаеле да застанат гордо, со крената глава и да продолжат да се борат чесно и достоинствено. Нè учеа дека мора да ги знаеме вистинските вредности во животот. Ни раскажуваа дека за среќа не е потребно многу. Дека среќата не доаѓа толку едноставно и еквивалентно со богатството. Таа се создава и извира од секојдневните мали нешта. Нè учеа и за љубовта. Дека заљубен човек е среќен човек и дека благодарение на големата љубов што ја чувствувале еден спрема друг, тие се во брак веќе 53 години, со многу љубов зборуваше таа за своите најблиски.

Фустанот не го менувам ниту за најскапата свила

Додека правеле планови за венчавката, нејзината баба ѝ раскажувала за тоа како претходно се правеле свадби, какви обичаи имало. Колку било тешко како женско да ја напуштиш родната куќа, посебно ако живееш во друг град, особено затоа што во тоа време немало телефони и слични средства за комуникација како денес.

– Ми кажа дека нејзината венчаница ја шиеле две шивачки од Неготино, кои во тоа време биле најдобри во нашиот град. Материјалот од којшто е направена е бела тантела и бела свилена постава со рачно извезени украси. Не се сеќаваше која е неговата цена, бидејќи фустанот ѝ е подарок од родителите на дедо ми како што бил обичајот, ама ми кажа дека е сигурна оти била пристојна цена за во тоа време. Додека ми го раскажуваше сето тоа, ја прашав само дали ја чува нејзината венчаница и ја замолив да ја видам. Кога ја видов, знаев дека е тоа вистинскиот фустан. Толку многу емоции ми пробуди таа венчаница. Сите приказни од детството, целиот нивни живот, нивната голема љубов, мојот татко и неговите двајца браќа, јас, сестра ми, моите братучеди. Целата таа хармонија во која сме пораснати. Сето тоа како да беше испишано на тој фустан. Воопшто не размислував. Само кажав дека тоа е фустанот што сакам да го носам на денот на мојата венчавка, децидна беше таа.

Реакцијата на бабата е посебна приказна.

– За реакцијата на баба ми можете да замислите. Не можеше да поверува. Во еден момент ми рече да размислам добро, затоа што во денешно време има многу поубави венчаници и можам да си купам фустан каков што ќе посакам. Само ѝ реков дека ниту еден фустан на овој свет нема да ме направи да се чувствувам толку посебно како нејзиниот. Дека таков фустан нема да најдам кај најпознатите светски дизајнери. Затоа што тој фустан носи еден куп убавини што не можат да се платат ни со најскапата свила на овој свет, емотивна беше мојата соговорничка.

Кога пријателството ќе прерасне во љубов

На моето прашање што ја натерало да го облече тој фустан, таа беше конкретна дека токму љубовта што досега ја чувствувала од своите баба и дедо, љубовта што тие ја негувале кон своите деца и внуци и воопшто кон животот сите овие изминати години, баш таа љубов, била пресудна во одлуката.

Кога им кажала на родителите и на сестра си за нејзината идеја биле пресреќни. Немало потреба од многу корекции на фустанот, бил како кроен за внуката.

– Моментот кога баба ми ме виде во нејзиниот фустан на денот на мојата венчавка беше бесценет. Никогаш нема да ја заборавам таа слика. Многу беше среќна, ме прегрна и ми ги посака сите благодати на овој свет. Ми посака да имам љубов како нејзината и на мојот дедо и ме советуваше дека во животот ќе имаме и убави и тешки моменти. Секогаш да си бидеме поддршка во секој момент и никогаш да не заборавиме дека сè додека има љубов во нашите срца, ќе имаме сила да се справиме со секој предизвик што ќе ни го приреди животот, раскажа Славица.

Во црквата влегла со својот татко.

– Тој ме предаде на мојот сопруг Дарко и ни даде благослов. Прекрасно беше чувството да чекориш со човекот кој ти го дал животот, човекот кој ме израсна во ова што сум денес, човекот кој ми е пример во животот, кон човекот кој е моја најголема љубов во животот, човекот кој го сакам со целото мое срце и човекот кој го одбрав за мој животен сопатник. Заедно со него ме чекаа и мајка ми и сестра ми, заедно со фамилијата на мојот сопруг и најблиските членови на фамилијата кои беа пресреќни. Денот беше навистина посебен и сите беа воодушевени од фустанот што го носев, дури некои и не веруваа дека фустанот е навистина од баба ми и е стар 53 години. Еве ги фотографиите направени од фото Бубо, но и фотографијата од пред повеќе од половина век, додаде идната докторка.

Со Дарко биле заедно од 2011 година.

– Се знаевме од многу мали, бидејќи нашите родители беа долгогодишни пријатели, па така од тоа пријателство се роди една голема љубов, која ќе трае засекогаш, проговори таа и за својот избраник.

Семејството на Славица го знам од многу одамна. Важат за добри и скромни луѓе, кои зрачат со позитивна енергија. Во разговор со нив дознав дека бабата редовно, уште како мала, за празници ја носела внуката со себе во црква или манастир.

– Колку ја чуваше баба Слава, толку ја чуваше и баба Фимка, другата баба. А кога ќе ја прашаа другите на шега, која баба ја сакаш повеќе, ќе кажеше и двете. Ама не може така, ќе ѝ речеа, една мораш да кажеш. Тогаш кажуваше, двете ги сакам, ама баба Слава малку повеќе. Па ќе се завртеше накај баба ѝ Фимка и викаше, бабо, не се лутиш, нели? А баба ѝ Фимка секогаш ѝ викаше, не се лутам, сине, никако, треба да си ја сакаш баба Слава, оти таа баба ти е во куќата, таа треба да е на прво место, раскажуваат нејзините.

Баба Слава ја научила да готви, да меси, да сука. Да биде човек.

Вака се решава проблемот со “белата чyмa”

Русија е една од државите кои преземаат сериозни мерки за позитивен наталитет.

Рускиот претседател Владимир Путин објасни зошто оваа политика е важна:

“Почитувани,

Дозволете ми да споделам неколку детаљи за нашите цели. Ќе започнам со клучната цел за зачувување на нашата нација, што значи пружење целосна поддршка на семејствата.

Русија влегува во исклучително тежок период, во смисла на демографијата, стапката на наталитетот опаѓа. Денес сакав да говорам за новиот пакет мерки кој е наменет за поддршка на семејствата. Како што знаете, веќе обезбедивме исплата на субвенции за првите две деца, додека не наполнат 18 месеци. Парите за првото дете се исплаќаат од сојузниот буџет, а семејствата може да користат капитална субвенција за породилно осигурување за второто дете”.

Путин најави дека детскиот додаток кој го добиваат старателите со деца со хендикеп двојно ќе се зголеми, а за трето дете ќе се добиваат и до 18.000 евра од државата.

(ВИДЕО) Посвоила момче кое никој не го сакал, 28 години подоцна се случи чудо

Џордан ја направил најголемата жртва за својата мајка и на крај сè поминало најдобро. Ингеборг и Џордан брзо се опоравиле од операцијата.

Постојат добри луѓе како што е Ингеборг која на едно мало бебе му пружила подобар живот. Таа им помогнала на многу момчиња и девојчиња, но никој не се истакнувал како Џордан.

Од првиот момент кога го видела, знаела дека сака да го посвои.

20 години подоцна Ингеборг добила поразувачки вести. И дијагностицирале тешка болест на бубрезите и доколку сакала да преживее и бил потребен нов бубрег.

Кога Џордан ја слушнал таа вест, знаел дека мора нешто да направи за да помогне.

Се тестирал и дознал дека одговара како донор на бубрег. Без размислување се согласил да и подари бубрег на жената која го одгледала.

Џордан ја направил најголемата жртва за својата мајка и на крај сè поминало најдобро. Ингеборг и Џордан брзо се опоравиле од операцијата.

Ингеборг направила сè за Џордан, а на крај тој го направил истото за неа.

Хемотерапијата не дејствува во 97% од случаите

Ракот се смета за втора водечка причина за смрт во светот, особено во САД. Само во 2015 година имало околу 1.657.000 случаи на заболени од рак, а се очекува наредните години од оваа болест да умрат околу половина милион луѓе само во САД! Тоа се шокирачки податоци добиени од Националниот институт за здравство.

И додека речиси сите третмани на лечење се состојат исклучиво од хемотерапија и операции, ретки се оние лекари кои не потклекнуваат под влијанието на парите и на луѓето им ја кажуваат вистината за овој третман. Еден од нив е доктор Петар Гиден, кој резултатите од своето истражување го објавил во списанието Journal of Clinical Oncology. Ова истражување минало незабележано иако во него е кажано сè!

Истражувањето е објавено во ова медицинско списание, но пошироката јавност не ги знае сите факти за хемотерапиите и лековите кои заболените мораат да ги купуваат од фармацевтските компании. Во овој случај нема некаков заговор. Факт е дека лекарите заработуваат на хемотерапијата!

„Хемотерапијата е неефикасна во 97% од случаите. Кога ‘Форд’ би произведувал мотори кои би експлодирале во 97% од случаите, мислите дека  сè уште би останал на пазарот? Се разбира дека не“, вели Гиден, кој дополнува дека ист е случајот со терапијата која убива луѓе.

Австралиската студија која се занимава со проценката на ефикасноста на цитоксична хемотерапија, во своето истражување за стапката на преживување  во период од пет години по земањето на терапијата кај возрасните луѓе кои се заболени од малигни болести открива дека вкупното влијание на цитоксичната хемотерапија во Австралија достигнало само 2,3%, додека во САД, само 2,1%. Така што јасно е дека придонесот на хемотерапијата во лечењето  рот е минорен.

Гиден наведува дека ова е само еден пример за таканаречениот здравствен систем, на кој му е поважен профитот, а не здравјето на луѓето.

„Ова е врвот на контролата што  фармацевтската индустрија ја има над сите нас“, порачува Гиден.

Вториот лекар кој дели слична перспектива е доктор Леонард Колдвел. За него хемотерапијата е отров на медицинскиот систем. Тие го бомбардираат целиот човеков организам и тогаш ви кажуваат дека ракот е во фаза на ремисија.

Тој напоменува дека статистиката на стапката на лечење рак се однесува на преживувањето во рамки од пет години од примањето на терапијата.

„Хемотерапијата ги уништува сите биохемиски и биоелектрични функции во телото“, вели Колдвел. „Со оглед на тоа што во вашето тело ништо не функционира, вие повеќе немате ни рак, а мислите дека сте излечени. Но,  како што телото ќе  заздравува, ракот ќе се враќа и вие сте мртви“, напоменува Колдвел.

Тоа е напад со смртоносно оружје, изјавил и додал дека кога ќе  озрачите некого, тоа ќе предизвика лузни, а лузните никогаш повеќе нема да станат здраво ткиво.

„Проблемот е начинот на кој лекарите се обучуваат. Лекарите никогаш не учат како да ги лечат луѓето“, вели Колдвел. „Тие само учат како со хемиски средства или операции да ги сузбијат симптомите. Тие никогаш не се занимаваат со причината“.

Колдвел исто така напоменува дека меѓу пациентите има сè поголема стапка на самоубиства, но и сè поголема стапка на склоност кон алкохол и дроги. Лекарите одвреме-навреме сфаќаат дека нема никаква алатка со која може да им помогнат на пациентите и дека тие всушност ги убиваат своите пациенти“, вели Колдвел.

„Кога ќе се запишете прва година на медицински факултет, навистина сте возбудени, давате сè од себ, сè додека не сфатите деа тоа што ќе му го направите на пациентот всушност ја загрозува неговата состојба. Се случува и тој самиот да се излекува“, додава Колдвел, кој е убеден дека сè  поголем број  болести можат да се излечат доколку пациентите се откажат од хемотерапијата и побараат алтернативно решение, како што е спречувањето на киселоста на организмот!“

Популарно