И како што обично бидува, „Саборни центар Пеќкога трона у Јужној Бановини“ редовно и благовремено мора да одговори се’ што ќе прочита, а не му фаќа око или не го бендисува.

Без разлика дали тоа е така или не, „д’лжни“ се да распалат во името на „Саборног центра“, или како што се нарекуваат „Соборно православие“.

Тоа што на нивниот одговор нема потпис е само доказ за нивната неубеденост во напишаното или, пак, како што веројатно е одговорот го пишувал како и по обичај „Великиот“ и несуден Архиепископ во сенка на ПОА. Но, нејсе . . .

Како по обичај, тие не спорат со фактите, туку спорат со оние кои тоа го напишале. Еднаш спорат со мене, друг пат со Бранче (Бранко Ѓорѓевски, новинар на Дневник). И се’ така по ред.

Со фактите и не можат да спорат, затоа што, или не ги знаат, или ако ги знаат ги премолчуваат, или, пак, не им ги доразјаснил нивниот „духовен“ водач. Во недостаток на аргументи за фактичка дебата, главни адути им се „канта тропа новинари“, „самонаречени експерти“, „теолози во наводници“ и се така, факт до факт. Но, таквото етикетирање мое на Бранче, ниту ги прави попаметни, ниту, пак, поубедливи во нивната вистина. Едноставно тоа е само одлика на нивната „христијанска ука“ што ја стекнале од нивните „стожери во белградскиот пашалук“. А, што друго и би научиле од нив, освен омраза дебело поткована на национал-шовинизам.

Целиот текст прочитајте го на Религија.мк