Писмо од девојка еден ден пред да почине од рак

На моменти сме незадоволни од животот. Коцките во љубовта, работата и финансиите никогаш не ни се во совршен ред. Но, треба да се освестиме и да ја промениме перспективата. Што сè имаме, наместо што сè немаме.

Холи Бучер, 27-годишна девојка од Австралија напиша трогателно писмо ден пред да почине од рак.Таа имала Јуингов сарком, ретка форма на рак, која најчесто ги погодува младите лица.

Холи напиша отворено писмо за сите работи што ги научила за време на оваа тешка битка:

„Чудно е да сфатиш и прифатиш дека на само 26 години си осуден на смрт. Тоа е една од оние работи што ги игнорираш. Деновите минуваат, а ти само се надеваш дека ќе продолжат да доаѓаат, сè додека неочекуваното не се случи. Секогаш се замислував како ќе остарам, со брчки и сива коса, најверојатно предизвикана од убавото семејство со многу деца, кое планирав да го изградам со љубовта на мојот живот. Го сакам тоа толку многу што боли.Тоа е животот, кршлив, скапоцен и непредвидлив и секој ден е подарок, а не дадено право.

Сега имам 27 години. Не сакам да си одам. Го сакам мојот живот. Среќна сум. Им го должам тоа на моите сакани. Но, контролата не е во мои раце. Не започнав да ја пишувам оваа белешка „Пред да умрам“ за да започнете да се плашите од смртта, ми се допаѓа фактот што ја игнорираме нејзината неизбежност. Освен кога сакам да зборувам за неа и се третира како табу тема, која никогаш нема да му се случи на никој од нас... 

Тоа ми е малку тешко. Само сакам луѓето да престанат да се грижат за малите, безначајни стресови во животот и да се обидат да запомнат дека сите ја имаме истата судбина после сè, па треба да направите сè што можете за да го направите вашето време вредно и прекрасно, без глупости.

Во последниве месеци имав многу време да размислувам за животот. Се разбира, среде ноќ е кога овие обични работи ми доаѓаат во главата најчесто.Во миговите кога цимолите за смешни работи, само помислете дека постои некој кој се соочува со реални проблеми. Бидете благодарни за минорноста на вашите проблеми и надминете ги. Во ред е свесноста дека нешто ве нервира, но обидете се да не го носите наоколу и негативно да влијаете врз другите луѓе.Откако ќе го сторите тоа, излезете и земете голем здив свеж воздух длабоко во белите дробови, погледнете колку е убаво синото небо и колку се зелени дрвјата. Сè е толку убаво. Помислете само колку сте среќни што сте способни да го правите тоа – да дишете.

Можеби ќе бидете заглавени во лош сообраќај денес или лошо спиевте затоа што вашите убави бебиња ве држеа будни или фризерката ви ја потстрижа косата прекусо. Вашите нови вештачки нокти можеби пукнаа, градите ви се премали или имате целулит на задникот и сало на стомакот.Дозволете им на сите тие глупости да заминат... Се колнам дека нема да размислувате за тие работи кога ќе биде ваш ред за да си заминете. Сето тоа е толку безначајно кога ќе го погледнете животот во целина. 

Гледам како телото ми пропаѓа пред моите очи и не можам да сторам ништо во врска со тоа и посакувам да можев да имам барем уште еден роденден или Божиќ со моето семејство или само уште еден ден со моето момче и кучето. Само уште еден.

Слушам како луѓе се жалат колку им е ужасна работата или колку им е тешко да вежбаат. Бидете благодарни што физички сте способни да го правите тоа. Работењето и вежбањето може ви изгледаат како тривијални работи... сè додека вашето тело не ве спречи да ги правите.Се обидов да водам здрав живот, всушност тоа можеби беше мојата најголема страст. Ценете го вашето добро здравје и функционално тело, дури и ако не е во идеална големина. Грижете се за него и сфатете колку е прекрасно. Движете се и јадете здрава храна, но не се опседнувајте со тоа.

Запомнете дека има повеќе аспекти на доброто здравје отколку само физичкото тело... Работете подеднакво напорно да ја пронајдете својата ментална, емоционална и духовна среќа исто така. Така ќе сфатите колку незначајна работа е совршеното портретирање на социјалните мрежи. Додека сме на темава, избришете го секој профил или страница што кога излегува на вашиот ѕид прави да се чувствувате лошо за себеси. Пријател или не... Бидете безмилосни за свое добро.Бидете благодарни за секој ден што немате болка и дури и за деновите кога не се чувствувате добро поради настинка, болка во грбот или изместен зглоб, прифатете го лошото и бидете благодарни што не е опасно по живот и ќе си замине.

Жалете се помалку луѓе! И помагајте си еден на друг повеќе.

Давaјте, давајте, давајте. Вистина е дека си посреќен кога правиш работи за другите, отколку кога правиш работи за себе. Посакувам да го правев тоа повеќе. Откако се разболев ги сретнав најпрекрасните луѓе и бев примател на најгрижливите зборови полни со љубов и поддршка од моето семејство, пријатели и странци. Повеќе од што би можела некогаш да вратам. Никогаш нема да го заборавам ова и засекогаш ќе им бидам благодарна на овие луѓе.

Чудна работа е да имаш пари за трошење на крајот.. кога умираш. Тоа не е време кога излегуваш и купуваш материјални работи кои вообичаено би ги купил, како што е нов фустан. Те прави да помислиш колку е глупаво што веруваме дека вреди да се трошат толку многу пари на нови алишта и предмети во животот. Купете ѝ нешто на вашата пријателка, наместо нов фустан на себеси, козметички препарат или накит за наредната свадба. Никој не се грижи ако ја носите истата работа двапати. Добро е чувството да подарувате. Изнесете ги саканите на оброк или уште подобро пригответе им вие. Сварете им кафе. Купете им цвеќе, масажа или свеќа и кажете им дека ги сакате кога ќе им го давате тоа.Ценете го времето на другите луѓе. Не дозволувајте им да чекаат затоа што сте лоши во организирањето на времето. Подгответе се порано и ценете го тоа што вашите пријатели сакаат да го минат нивното време со вас, а не да седат сами. Плус, ќе добиете поголема почит.

Годинава со моето семејство се согласивме да нема подароци, иако нашата елка изгледаше тажно и празно (речиси ќе пукнев на божиќната ноќ), беше толку убаво што луѓето немаа притисок да купуваат и труд беше вложен во пишување на убави картички еден за друг. Плус, замислете моето семејство да се трудеше да ми купи подарок, знаејќи дека ќе им остане ним.. чудно! Може ќе звучи чудно, но тие картички ми значеа многу повеќе од кој било импулсивно купен подарок. Подароците не се потребни за значаен Божиќ. Користете ги вашите пари за искуства... Или барем не ги испуштајте искуствата затоа што ги трошите сите ваши пари на материјални работи.Вложете напор да го направите тоа патување до плажа, кое го одложувате постојано. Ставете ги стапалата во водата и прстите во песокот. Навлажнете го лицето со солена вода. Излезете во природа.Обидете се само да уживате и да бидете присутни во моментите, наместо да ги ловите преку екранот на вашиот телефон. Животот не треба да се живее преку екран, ниту во правење на совршената фотографија... уживајте во конкретниот миг, луѓе! Престанете да го ловите за сите други.

Едно реторичко прашање. Дали вредат тие неколку часа што ги губите во правење на вашата коса и шминка секој ден или секоја ноќ пред излегување? Никогаш не го разбирав ова за жените.Станете некогаш рано и слушајте ги птиците додека ги гледате најубавите бои што ги прави сонцето додека изгрева. Слушајте музика... Навистина слушајте ја. Музиката е терапија. Старата е најдобра. Милувајте го вашето куче. Многу ќе ми недостасува тоа. Зборувајте со вашите пријатели. Спуштете го телефонот. Дали тие се добро? Патувајте ако имате желба, не патувајте ако немате. Работете за да живеете, не живејте за да работите. Правете ги работите што прават вашето срце да биде среќно. Јадете торта со нула грижа на совест. Кажувајте „не“ на работите, кои не сакате да ги правите.Не чувствувајте притисок да правите работи што другите мислат дека треба да се прават за среќен живот.. 

Можеби сакате медиокритетски живот и тоа е во ред. Кажете им на блиските дека ги сакате секој пат кога имате шанса и сакајте ги со сè што имате. Исто така, запомнете дека ако нешто ве прави мизерни имате моќ да го промените – во животот или љубовта или каде сакате. Имајте храброст да направите промени. Не знаете колку време имате на оваа земја, па не губете го чувствувајќи се мизерно. Знам дека тоа сите го велат постојано, но не може да биде поголема вистина. Како и да е, тоа е само совет од една млада девојка. Применете го или игнорирајте го, сеедно, не ми пречи!

Ах и една последна работа, ако можете сторете добрина за човештвото (и мене) и започнете редовно да донирате крв. Ќе направи да се чувствувате добро, плус ќе спасите животи. Сметам дека тоа е занемарено со оглед на тоа што секоја донација спасува 3 животи. Ова е огромно влијание кое секоја личност го има и процесот е навистина едноставен. Донацијата на крв живот значи за некого, огромен број ќесиња ми помогнаа да живеам уште една година – година за која ќе бидам засекогаш благодарна што ја минав на земјата со семејството, пријателите и кучето. Година во која ги имав некои од најдобрите мигови во мојот живот.

... Додека не се сретнеме повторно.“

Ни доаѓа Лазарова сабота, па Цветници - овие работи никако не смеете да ги направите пред Велигден

На 27 април е Лазарова сабота, еден од поголемите христијански празници од пролетниот циклус. Лазарова сабота е променлив празник и секогаш се паѓа еден ден пред Цветници, кои се точно една недела пред најголемиот празник Велигден.

На овој ден се споменува чудесното воскресение на четиридневно упокоениот Лазар извршено од Исус Христос. Овој настан бил на шест дена пред предавството и убиството на Христос на Голгота. На Лазарева сабота обичај е да се носат гранчиња од врба што симболично претставува свечено Христово влегување во Ерусалим, каде што го пречекале следбениците.

На овој ден обично се оди на река и се вели: Колку далеку го фрлив овој камен, толку подалеку да биде змијата од мене! Дента се бере цвеќе, но не се внесува дома, туку важно е да се остави во дворот. Потоа со цвеќето се кити домот, а со водата каде стоело се замиваат домашните.

Во Македонија групи девојчиња – Лазарки, облечени како невести одат и пеат лазаревски песни, како обичај за големиот празник.

Лазарова сабота

„Еве, сега е времето благопријатно; ете, сега е денот на спасението: да ги отфрлиме сите дела на мракот и да се облечеме во оружјето на Светлината. Да одиме чесно како дење“ (2 Кор. 6, 2) – зашто ни се приближува сеќавањето на спасоносните Христови страдања, се приближува нова, голема и духовна Пасха, награда за бестрастието (палмовото гранче), почетокот на идниот век. Тоа го најави Лазар, кога излезе од оние кои се скриени во пеколот; по заповедта на Божјиот Син, Кој има власт над животот и смртта, оној кој четири дена беше во гробот, стана од мртвите. Кога било извршено чудото над Лазар, и кога Христос јасно истакнал дека Тој е Бог, народот го прифатил тоа и поверувал, додека некои кнезови, односно книжници и фарисеи, биле далеку од верата, па неразумно смислувале лоши работи против Него и со своето безумие сакале да Ги убијат Оној, Кој преку тоа што го рекол и направил се претставил како Господар на животот и смртта. Овие зборови, иако заради народот изговорени во вид на молитва, не биле молитвени зборови, туку зборови на власт: „Лазар, излези надвор!“ – и Лазар веднаш, иако четири дена мртов, застанал жив пред Него; зарем не биле едно заповедта и молитвата на Животодавецот? Тој викнал со силен глас, и тоа заради присутните, бидејќи можел не само тивко, туку и само со волјата да воскресне, и тоа оддалеку, додека каменот с? уште лежел над гробот. Тој, пак, му се доближил на гробот и им рекол на присутните да го тргнат каменот, а овие го почувствувале непријатниот мирис на распаѓањето и тогаш Тој со силен глас му се обратил на Лазар, го повикал кај Себе, и токму тогаш го воскреснал. И сето тоа, за тие да видат со сопствени очи, бидејќи биле крај гробот, со сопствениот нос да ја почувствуваат смрдеата на мртвото тело кое четири дена било во гробот, и со сопствениот допир да почувствуваат – затоа што со своите раце го допреле каменот кога го отстранувале од гробот, потоа плаштаницата и убрусот на главата кога го одвивале, како и лично да го чујат Господовиот глас, кој допрел до ушите на сите присутни. Значи, преку сето тоа, тие поверувале дека Тој е Оној Кој „го повикува непостоечкото кон постоечко“, Кој се носи со силата на Своите зборови и Кој на почетокот со еден Свој збор се доведе од небитие во битие. Свети Григориј Палама.

Веднаш по Лазарова сабота е празникот Цветници. Познат уште и како Цветоносна недела и Врбица, секогаш е една недела пред Велигден и се празнува во спомен на влегувањето на Исус Христос во Ерусалим, кога неговите ученици и симпатизери со цвеќе и врбови гранчиња, како и со својата облека, му го постилале патот.

Неделата, една седмица пред Велигден е празникот Цветници познат уште и како Цветоносна недела и Врбица, што се празнува во спомен на влегувањето на Исус во Ерусалим, кога неговите ученици и симпатизери кршеле цвеќе од дрвјата и врбови гранки и со нив, како и со својата облека му го постилале патот по кој минувал. Саботата пред Цветници се вика Лазарева Сабота или Лазарица, односно Лазара. Според преданието, во саботата умрел Лазар од Витанија, а во неделата Исус го воскреснал. Поради тоа во народот неделата се смета за поголем празник од саботата.

Според тогашните закони учител можело да биде само лице што наполнило триесет години. Исус веќе четврта година го проповедал своето учење, а бидејќи за Пасха мноштво народ доаѓал во Ерусалим за да го прослави празникот и Исус по четврти пат доаѓал како учител.

Но тогаш разбрал дека неговиот пријател Лазар од Витанија е тешко болен. Исус веднаш се упатил таму, но стигнал четири дена по неговата смрт и по погребот. Сестрите на Лазар, Марта и Марија, го прекориле Исуса велејќи му дека ако дојдел на време немало Лазар да умре. Марта му рекла: „Господи, ако беше Ти овде, немаше да умре брат ми. Но и сега знам што и да посакаш од Бога, Бог ќе ти даде“.

Легендата вели дека Бог сакал Лазар да умре за врз него да се манифестира силата Божја. Кога дошол до гробот, Исус го повикал Лазара: „Лазаре, излези надвор“. И Лазар веднаш излегол завиткан со платно на рацете и нозете и со крпа околу лицето. Сите што го виделе тоа се почудиле и поверувале дека Исус е синот Божји. Со овој чин Исус уште повеќе се здобил со слава. И пак се упатил кон Ерусалим.

Кога стигнал во подножјето на Маслиновата гора, Исус пратил двајца свои ученици во Витфагија за да му донесат осле (магаре) и ослица. Им рекол: „Одете во селоно, што е наспроти вас и веднаш ќе најдете врзана ослица и осле со неа; одврзете ги и доведете ми ги. А ако ви рече некој нешто, ќе му кажете дека му се потребни на Господа и веднаш ќе ги прати“.

Учениците ги донесле, а потоа ги ставиле на ослето своите облеки врз кои седнал Исус и така влегол во Ерусалим поздравен од мноштво народ. Ваквиот пречек на Исус во Ерусалим бил последица од неговата голема популарност меѓу народот уште повеќе зголемена по воскреснувањето на Лазара. Се поставува прашањето, зошто Исус во Ерусалим влегол качен на магаре?

Толкувачите на Светото Писмо истакнуваат дека кај источните народи магарето било симбол на мирот, наспроти коњите што служеле за водење војни. Магарето мирно му служело на човекот, како што и Исус му служел на народот. Пречекувајќи го Исуса воодушевениот народ со цвеќе, врбови гранки, но и со својата облека го постилал патот и пеел: „Осана на синот Давидов. Благословен е оној кој доаѓа во името Господово. Осана на вистините“.

Во спомен на ова свечено влегување на Исус во Ерусалим уште од најраните христијански времиња е востановен празникот Цветници кој, меѓутоа, се празнува од III век. На иконата овој чин е насликан како Исус јава на магаре, а неговите ученици и народот му го постилаат патот со цвеќе и облека.

„Најубава станбена зграда во светот“ се наоѓа во Хрватска

Објектот е изграден во 2021 година, а вкупната негова квадратура е 1.969 квадратни метри. Главен белег на поголемите апартмани се кујните на предната страна, коишто може да се користат како трпезарии. Становите се прилично светли и имаат нетипично богат просторен стандард за современото домување, се наведува во описот.

Приземјето е малку повисоко од станбените катови и е целосно застаклено, поделено со врати, што му дава достоинство на јавен простор. На истото приземје, има и пекара и кафуле споени едно до друго. 

Почина млада српска пејачка

Српската пејачка Хариета Симиќ, позната под прекарот Харина, почина од рак на 13 април во Смедерево, во болница, на 41-годишна возраст. 

Пејачката за страшната дијагноза дознала пред две години, а бидејќи ракот веќе се проширил, и биле отстранети двете дојки и почнала со хемотерапија.

Хариета на својот Инстаграм профил неодамна раскажа за својата тешка судбина и ги замоли сите луѓе со добра волја да ѝ помогнат преку Инстаграм доколку имаат можност.

По операцијата кога ми ја отстранија дојката, одев на хемотерапии и ми рекоа дека сум здрава, меѓутоа, само два месеци подоцна отидов на контрола и докторката ми најде метастази на вратот – раскажала тогаш Хариета, која по операцијата почнала да добива различни симптоми, почнала да кашла и добила антибиотици.

– Ништо не ми помогна, а потоа отидов на снимање на белите дробови и открија дека имам метастази насекаде по белите дробови. Се чувствувам како да имам еден тон на градите, тешко дишам – раскажала пејачката.

Нејзиниот сопруг ја напуштил седум дена по операцијата. И рекол дека има нова жена и дека со неа ќе се венча.

Популарно