Потресна приказна на македонска мајка која ги оставила децата во дом: Мамо, не оди, поседи со мене уште малку!

Македонија

на 3.2017

-Мамо те молам не си оди, поседи со мене уште малку – биле зборовите на шест годишната Моника, кои што при секоја средба во домот за деца ,,11Октомври’’ во Скопје и ги кажувала на својата мајка Драгица. Освен Моника, во домот е сместен и Христијан, нејзниот четиринаесет годишнен син, но тој сакајќи да покаже дека е силен и доволно возрасен, ги криел солзите и емоциите при разделбите.

До Драгица Јованова, четириестидве годишна мајка од Кратово дојдовме лесно. Нејзиниот оглас кој што веќе со месеци се објавува секојдневно во еден дневен весник е тешко да не се забележи.

,,Самохрана мајка на две деца бара дом! Барам сама жена или семејство кои се без деца, за да можам да бидам сместена кај вас, да можам да побарам работа и да можам да си ги вдомам децата. Домот го барам во Скопје или околните населби, работа барам како чистачка или садомијачка’’ – напишала таа.

,,Животот ми е пекол. Можат да ме разберат мајките кои што морале да се разделат од своите деца, оти поголема тага од таа нема. Живеам во Кратово со мајка ми, немаме никакви услови. Еден период бев и бездомничка, имав здравствени проблеми… Син ми Христијан го дадов во дом кога имаше пет години, не можев да заработам доволно за живот, бевме гладни, немавме кров над глава. Татко му не сакаше да се грижи за нас, си замина и не се сврте ниту по детето, ниту по мене. Пред шест години во вонбрачна врска ја родив и Моника. Се мачев долг период да и обезбедам нормален живот, но пред една година се разболев, имав психички проблеми. Не можев да се грижам повеќе за неа и ја однесов во домот кај брат и. Не ме прашувајте како се разделивме. Не ме прашувајте како реагираше ќерка ми… Што и кажав, што и ветив… Нејзниот плач – Мамо, мамо не оди, не ме оставај… Многу ми е тешко да зборам за тоа’’ – раскажува Драгица.

Таа додава дека Моника сеуште очекува повторно да живее заедно со неа, па затоа и собрала сила и барала помош од хуманите граѓани, организации, од институциите, да и обезбедат сместување, да и најдат работа.

,,Имам завршено само основно училиште. Одев на обука за нега на стари лица, еден период се грижев за една старица. Тоа знам да го работам, но би се нафатила да работам и во кујна, било каде… Најважно ми е да најдам сместување, да имам редовни примања. Не барам многу, не барам луксуз, само да можам да си ја земам Моника со мене и да се грижам за неа. Син ми вели дека не сака да ми биде на товар, свесен е дека имам многу тешкотии, па како утеха ми кажува дека нема да се лути ако ја земам само сестра му, оти е помала, но би бил среќен кога би нашала сместување и работа во Скопје, за да можам често да го посетувам’’ – вели Јованова.

Додека разговараме, таа не престанува да плаче. Вели дека никогаш не мислела како животот ќе си поигра со неа, но и со судбините на нејзините деца.

,,Зимоска ми се јави едно семејство од Скопје, ми понуди сместување. Во тој период бев болна, не можев да заминам во Скопје. Изгубив контакт со нив, најверојатно веќе нашле друга помошничка. Немам интернет, Фејсбук профил или нешто слично, не би можела сама да барам работа и помош преку компјутер, затоа го оставив само мојот телефонски број во огласот. Сакам да упатам апел до сите кои што ја разбираат мојата тага и болка да ми помогнат. Добредојдени се парични средства, имам трансакциска сметка, но најмногу ќе ми значи сместување и работа во Скопје. Немам потреба засега од облека и мебел, оти немам ниту каде ги оставам. Животот со мајка ми е многу скромен, таа има минимални примања, свесна сум дека не можам да останам кај неа. И јас самата сум мајка и мислам дека заслужувам општеството да ми пружи шанса да бидам заедно со моите деца’’ – тврди Драгица. Вели дека не примала алиментација за Моника и Христијан, немала никакви редовни примања, но би сакала да работи и сама да може да си ги издржува децата.

,,Секој денар го тргам на страна, гладувам за да соберам пари и да отидам во Скопје, во домот, за да си ги видам децата. Живеам за тие средби, но и секој пат ми го кршат срцето. Да мораш да го пуштиш расплаканото дете од прегратка и да си заминеш, на секое видување да му ветуваш дека бргу ќе се вратиш, дека ќе си живеете заедно… Сето тоа е премногу тешко. Ги молам сите кои што ќе ги допре оваа моја приказна да ми помогнат, не се плашам од работа, само да си бидам заедно со децата’’ – вели мајката.

По разговорот со неа ни остана грутка во грлото. Не може, а да не се помисли на детските очи кои што секој ден гледаат во прозорецот и ја очекуваат својата мајка. Ниту пак на разделбите и ветувањата дека еден ден се ќе се среди и малата Моника и Христијан, кој што се труди да биде голем брат, ќе имаат топол дом и ќе заспиваат под ист покрив со нивната мајка.

Затоа, сите кои што сакаат и можат да и помогнат на Драгица, можат да ја побараат на телефонскиот број 075 818 773.

Фокус.мк

Денеска се одбележува Меѓународниот ден на трудот ширум светот

Македонија

пред 23 часа

Денеска се одбележува Меѓународниот ден на трудот ширум светот.

Овој ден се одбележува во светот во знак на сеќавање на тој датум во 1886 година, кога работниците во Чикаго со штрајкови и протести ја започнаа својата борба за осумчасовен работен ден.

На првиот конгрес на Втората интернационала во 1889 година, беше одлучено следната година да се одржи голема манифестација со која ќе биде прославен 1 мај, како знак на сеќавање на протестите во Чикаго и како форма на борба за работничките права.

На вториот конгрес на Работничката интернационала е одлучено од 1890 година на 1 мај ширум светот да се одржуваат манифестации, демонстрации и штрајкови.

Вметнувани страници во пасош, приведен швеѓанин на Табановце

Македонија

пред еден ден

Денеска (01.05.2024) во 01.15 часот на Граничниот премин Табановце бил лишен од слобода Г.Ј.Ј.М.(27) од Шведска, поради тоа што при извршена пасошка контрола било констатирано дека во неговата патна исправа недостасувале страници, а исто така во неа биле и вметнувани страници од друга патна исправа.

Тој бил предаден на полициски службеници од СВР Куманово за понатамошна постапка.

Меѓународниот ден на трудот ќе се одбележи со првомајски протест

Македонија

пред еден ден

Пораст на платите во приватниот и во јавниот сектор, минимална плата во износ од најмалку 450 евра во првите 100 дена од новата влада, исплата на трошоците за храна во висина од 20 проценти од просечната плата и исплата на трошоците за превоз, се дел од барањата што денеска Сојузот на синдикати ќе ги испорача на протестот организиран по повод Меѓународниот ден на трудот.

Синдикатот бара и ограничување на работата на определено време во исклучителни околности и на максимум една година, право на неработна сабота и зголемена контрола на прекувремената работа, намалување на полното работно време на 35-часовна работна недела и укинување на 72-часовната работна недела на стратешките проекти.

Протестот ќе почне пред Работничкиот дом, ќе продолжи пред Собранието и Стопанската комора и ќе заврши пред Владата.

- Неколку години наназад протестите станаа заштитен знак на ССМ како начин на изразување на работничкото незадоволство од продолжувањето на практиката карактеристична за изминатиот период, а тоа е дека нашите социјални партнери, работодавачите и претставниците на законодавната и извршната власт немаат слух за проблемите на работниците и народот, туку единствено и исклучиво работат за своите интереси. Сведоци сме дека додека платите на работниците се зголемуваат минорно, со забавено темпо и несоодветно на инфлацијата и зголемените трошоци на живот или воопшто не се зголемуваат, функционерите си обезбедија пораст на платите од енормни и незаслужени 78 проценти, се наведува во Првомајскиот проглас на ССМ.

Оценка на ССМ е дека има зголемено кршење на работничките права, а новиот закон за работни односи не се носи веќе шест години, додека последнава година, како што посочуваат, воопшто не се работело на него, односно не биле одржани расправи за надминување на разликите во креирањето на законот меѓу социјалните партнери.

Оттаму нагласуваат дека кај нив има над 10.000 обраќања за прекршени работнички права, а според ССМ, преседан е и тоа што измената на Законот за работни односи со која е воведена можноста за 72 часовна работна недела е направена без социјален дијалог и учество на ССМ како репрезентативен синдикат.

Атак на синдикализмот во државата, според ССМ, е и пресудата на Врховниот суд со која после 18 години судски спор и повеќе од 8 пресуди во корист на ССМ, се одзема Работничкиот дом.

[Сојузот на синдикати на Македонија бара да се преземат напори за да им се помогне на работниците, претпријатијата и јавните служби да ја надминат кризата предизвикана од коронавирусот.]

- На идната Влада, ние работниците и порачуваме дека партнерски треба да ги градиме меѓусебните односи со активно учество на синдикатите во креирањето на националните стратегии и политики и доследно почитување на работничките и граѓанските права, во спротивно ќе продолжи трендот на штрајкови и протести како единствен облик на синдикална борба за работничките права и интереси, се наведува во Промајскиот проглас на ССМ.

Меѓународниот ден на трудот се празнува секој 1 мај и е посветен на борбата за зачувување и унапредување на правата на работниците. Овој празник се одбележува во знак на почит кон жртвите на штрајкот што се одржал од 1 до 4 мај 1886 година во Чикаго, организиран со цел воведување на осумчасовен работен ден. Во знак на почит кон жртвите од штрајкот, Втората интернационала на Основачкиот конгрес во 1889 донесе декларација со која се повикуваат работниците од целиот свет на демонстрации на 1 мај со цел подобрување на својата положба.

Меѓународниот ден на трудот е државен празник во повеќе земји во светот. Во државава има статус на државен празник и до 2006 година се празнуваше два дена, а од 2007 година се празнува само на 1 мај.