Во четврток е голем и тежок празник

Вознесение Христово или Спасовден — христијански празник кој се слави 40 дена по Велигден.

Во Новиот завет од Светото Писмо поточно во Светото евангелие според Марко опишано е и вознесението Христово: “А по разговорот со нив, Господ се вознесе на небо и седна од десната страна на Бога.

Тие, пак, отидоа и проповедаа насекаде; и Господ го окрепуваше словото нивно со чудеса, што се јавуваа.

Амин!” Така Исус се вознесол на небото, а неговите ученици се вратиле во Ерусалим каде што го прославувале и благословувале по храмовите.

Празникот Спасовден секогаш се слави четириесет дена по Велигден.

Датумот го менува, како и Велигден, но денот не. Секогаш се празнува во четврток.

На Спасовден за последен пат во тековната година се вапцуваат црвени велигденски јајца, а бојата од котлињата или тенџерињата во кои изминатите 40 дена се вапцувале велигденските јајца се истура во чиста вода во селската река.

Котлето или котлињата се измиваат и се оставаат на сигурно место, до идната година на величетврток. Во претпладневните часови на Спасовден се оди на празничен излет во месноста Покладишќа, каде што сега е изграден мошне убав црковен храм „Св. Спас“.

Се носат црвени велигденски јајца нешто за пиење и јадење, се посетуваат лековитите изворчиња и чешмичиња, при што во водата за здравје се фрлаат метални парички. Овде се кршат и јадат последните црвени велигденски јајца.

По убаво поминатиот претпладневен излет на враќање за дома се кинат билки и се кршат гранчиња со штотуку формирани оревчиња.

Потоа се оди на пладневна литургија во селската црква, каде што пред иконостасот се остават ореовите гранчиња, симболично означувајќи го формирањето на плодовите на родните дрвја.

Вечерта се оди на ракија во куќите во кои има крстено име Спасе.

За овој празник се врзани и многу други верувања и суеверија, кои во некои краишта се уште се почитуваат. За Спасовден се колеле јагниња, а старите верувале дека од Нова година до Спасовден не треба да се пие млеко. Се верувало дека на Спасовден мажите не треба да се бричат, жените да се мијат, а децата да се бањаат.

На Спасовден никако не треба да се спие преку ден, за да не се дреме цела година.

Тропар

Си се вознел во слава, Христе Боже наш, и си ги зарадувал учениците со ветувањето на Светиот Дух, а со благословот си ги уверил дека Ти си Синот Божји, Избавителот на светот.

Кондак

Откако ја исполни промислата за наша полза, и земното го соедини со небесното, се вознесе во слава, Христе Боже наш, без да се разделиш од нас, но останувајќи секогаш со нас, и повикувајќи им на оние што Те љубат: Јас сум (секогаш) со вас, и никој ништо против вас не може.

Реставрирани два литиски крстови од ризницата на Бигорскиот Манастир

Претставници на Националниот конзерваторски центар - Скопје, денеска на Бигорскиот манастир „Свети Јован Крстител“ му ги предадоа двата литиски крстови од драгоцената манастирска збирка старини, кои беа реставрирани од стручен тим на Националната установа.

Уникатните реликвии, создадени од легендарните бигорски зографи Михаил и неговиот син Даниил јеромонах, му беа предадени на игуменот на Обителта, Епископот Антаниски г. Партениј.

„Посебно значајно за нас е тоа што меѓу нив беа и конзерваторите советници Јехона Спахиу Јанчевска и Невенка Величковска, кои вложија огромни напори и извонредно стручна посветеност во нивната конзервација и реставрација и лично ги донесоа крстовите. Тие беа топло пречекани од страна на нашиот Старец и игумен епископ Антаниски г. Партениј, кој им изрази голема благодарност за нивната стручна и макотрпна работа, љубов и посветеност кон зачувувањето на ова свето наследство. Тој исто така го изрази своето задоволство поради мошне стручниот и научен пристап кон целиот процес“, вели отец Кирил.

Во изјава за МИА, отец Кирил појасни дека станува збор за Процесиски крст - Распетие/Богојавление2 и Процесиски крст – Распетие/Преображение.

„Двата процесиски крста се датирани во четириесеттите години на XIX век. Иконописот е на зографите Михаил и Даниил од Самарина, додека резбата се смета дека ја изработиле мијачките резбари. Конзерваторско-реставраторските зафати, се однесуваа на носачот, резбата, подлогата, боениот слој, позлатата, заштитниот слој и металните држачи. Скршените делови од резбата се вратија на своите места, а за враќање на одреден откршен дел од изрезбан ружин цвет се преземаа минимални реставраторски интервенции“, нагласи отец Кирил.

Според него, двата процесиски крстови имаат стилска и хронолошка блискост и со други дела, особено со други два процесиски крста, исто така од Бигорскиот манастир, коишто се дело на зографите Михаил и Даниил од Самарина и на мијачките резбари.

„Двата литиски крста ќе бидат составен дел од богатата манастирска ризница со милениумска историја. Интересно е да се напомене дека крстовите, по Божја промисла, му се враќаат на Бигорскиот манастир во пресрет на празникот Воздвижение на Чесниот и Животворен Крст – Крстовден“, посочува отец Кирил.

Поглаварот на МПЦ-ОА г.г. Стефан по повод празникот Голема Богородица ќе чиноначалствува со богослужбата во манастирот во Матка

По повод празникот Успение на Пресвета Богородица во манастирот кај Матка утрово во 8:30 часот ќе се одржи богослужба со која ќе чиноначалствува Неговото Блаженство поглаварот на МПЦ-ОА г. г. Стефан.

Традиционално на овој ден во манастирот се одржува општонароден собир и крводарителска акција.

Синоќа во пресрет на еден од најголемите христијански празници кај народот познат како Голема Богородица се одржа вечерна богослужба и сеноќно бдеење.

На овој ден илјадници скопјани и жители од други делови на земјата, христијани, но и муслимани доаѓаат во манастирот да се помолат за здравје пред Мајката Божја.

„Господи Исусе Христе помилуј нѐ“ – Благословот на Петолебието: Чин на вера и благодарност

Петолебието е длабоко значаен обред во православната вера, каде преку едноставни лепчиња и молитва, верниците ја изразуваат својата благодарност кон Бога за сите благослови во животот.

Оваа служба, која потсетува на Христовото чудо на нахранување на 5000 луѓе со пет леба, се изведува на вечерните богослужби за време на Великиот пост и други посебни прилики. Лебовите се подготвуваат со голема посветеност, придружени со молитвата „Господи Исусе Христе помилуј нѐ“, и по осветувањето, се делат меѓу верниците.

При подготовката на петолебието, верниците ги приложуваат и имињата на своите блиски, за да бидат спомнати на светата богослужба. Овој обред не е само чин на благодарност, туку и израз на длабока вера и духовна врска меѓу верниците и Бога. Лебот, иако материјално едноставен, носи непроценлива духовна вредност откако ќе биде осветен на светиот олтар. Верниците не треба да бидат пасивни набљудувачи, туку активно да учествуваат и да ги приложуваат своите молитви, создавајќи посебна духовна атмосфера во храмот.

Подготовката на петолебието е чест за домаќинката, која со свои раце замесува пет лепчиња кои ќе бидат осветени на светата богослужба. Оваа практика е важна за одржување на духовната врска и учеството во верските обреди. Црковното членство има обврска да ја одржува оваа традиција и да го пренесува значењето на петолебието на помладите генерации.

Со голема посветеност и со изговарање на молитвата „Господи Исусе Христе помилуј нѐ“, верниците го носат својот дар во црквата, изразувајќи ја својата вера и благодарност кон Бога. Петолебието не е само обред, туку и начин на духовно зближување и заедништво меѓу верниците.

За повеќе детали и рецептот за подготовка на петолебието, посетете го линк

Популарно